مهد کودک اولین قدم کودک در مسیر زندگی اجتماعی است. دوستی ، دفاع از منافع شخصی ، مشاجره و مقاومت - همه اینها را باید خودتان تصمیم بگیرید ، زیرا والدین در این نزدیکی نیستند. کودک علاوه بر آمادگی روانشناختی ، باید تمام مهارتهای لازم را داشته باشد که کودکستان به او ارائه می دهد.
معمولاً کودک در سه سالگی به مهد کودک فرستاده می شود. در این زمان ، کودک به اندازه کافی مستقل است که می تواند بدون مادر باشد. کودکان خیلی زودتر در مهد کودک پذیرفته می شوند ، اما این یک اقدام اجباری است ، زیرا مادر فوراً نیاز به کار دارد. یک کودک دو ساله هنوز به اندازه کافی آماده حضور در تیم کودکان نیست. در سه سالگی ، کودکان شروع به علاقه فعال به همسالان خود می کنند و از قبل مهارت های لازم را در زندگی روزمره دارند. این اتفاق می افتد که کودکی در خانه بزرگ می شود و بندرت با بچه های دیگر ارتباط برقرار می کند و در سن 4 تا 5 سالگی به باغ می رود. هرچه کودک بزرگتر باشد ، عادت به مهد کودک برای او دشوارتر است.
کاری که کودک باید بتواند برای مهد کودک انجام دهد
در مهد کودک هیچ مادری وجود نخواهد داشت که کودک را کاملاً درک کند. به همین دلیل مهم است که تمام مهارت های لازم را که زندگی در تیم کودکان را آسان می کند ، انجام دهید. والدین موظف هستند کودک را به طور مستقل لباس بپوشند: کودک باید با جوراب شلواری ، جوراب ، پیراهن و لباس بیرونی کنار بیاید. زیپ ها ، دکمه ها ، پرچ ها و بندها از هر کودک سه ساله اطاعت نمی کنند ، اما کودک آنها به زودی استفاده صحیح از آنها را یاد می گیرد. برای کمک به مهد کودک ، بازی هایی به صورت بستن بند ، پوسترهای مختلف آموزشی وجود دارد که روی آنها وسایل لباس نقاشی می شود. مادر می تواند خودش چنین پوستری بسازد و اغلب و کم کم با کودک آموزش ببیند. معلمی که هر روز جمع كلی از نوزادان جنجالی را برای پیاده روی جمع می كند ، قدردان والدین خواهد بود. لباس های کودکستان باید ساده و راحت انتخاب شوند تا اتصالات پیچیده ای نداشته باشند.
توانایی استفاده از قاشق ، چنگال و نوشیدن لیوان نیز باید از قبل "نه" قبل از آمدن به مهد کودک "بریده شود". یک بطری دارای نوک پستانک ، یک فنجان سیرابی ، یک فنجان سیرابی در باغ عادت های بد محسوب می شود. در ابتدا بدون پراکنده شدن غذا روی زمین و گودالهای کمپوت راهی وجود ندارد ، اما کودک راهی دیگر برای یادگیری معمول غذا خوردن ندارد. همچنین ، کودک باید به درستی روی میز بنشیند ، صندلی را حرکت دهد. اگر او بتواند همه این کارها را انجام دهد ، هرگز گرسنه نخواهد ماند ، زیرا معلم و پرستار بچه وقت کافی برای تغذیه هر کودکی ندارند. اگر کودک بتواند به تنهایی غذا بخورد ، باعث می شود احساس بزرگسالی بیشتری نسبت به سایر کودکانی که در استفاده از قاشق و چنگال ضعیف هستند ، داشته باشد.
در مهد کودک ، کودک باید از پوشیدن پوشک خود جدا شود. لازم است که او را بیشتر در شلوار یا شلوار بگذارید ، سپس کودک می فهمد که راه رفتن در چیزهای مرطوب ناخوشایند است و به زودی یک گلدان درخواست می کند. شما می توانید از سال یک و نیم سالگی تمرینات کوچک را شروع کنید. در باغ ، هر دانش آموز دارای یک کمد شخصی است که در صورت تعجب همیشه یک لباس یدکی در آن وجود دارد. همچنین کودک باید بتواند دست های خود را با صابون بشوید و با حوله خود خشک کند.
آمادگی روانی برای باغ
آمادگی کودک برای حضور در مهدکودک فقط در مورد توانایی خدمت به خود نیست. خوب است اگر کودک نوپا بتواند به زبانی صحبت کند که برای والدین و دیگران قابل درک باشد. کودک باید تمایل به تمرکز در یک کار خاص ، درک دستورالعمل ها و نهی های معلم را داشته باشد. در حدود سه سالگی ، نیاز به برقراری ارتباط با سایر افراد و کودکان وجود دارد ، بنابراین در این زمان کودک می تواند از قبل به باغ برود. یک لحظه بسیار مهم در زندگی یک مهد کودک آینده ، برنامه روزمره است. مادر باید او را از قبل در باغ بشناسد ، و دو ماه قبل از آمدن به گروه ، برنامه روزانه خرده ریزها را به او نزدیک کنید. همچنین لازم است به ظروفی که در مهد کودک می دهند توجه کنید و در صورت امکان آنها را بپزید.یک روال عادی و تغذیه ای سازگاری با مکان جدید را تسهیل می کند.
