در زندگی هر والدین ، زمانی فرا می رسد که زمان خرید اولین وسیله حمل و نقل مستقل برای کودک فرا می رسد. چه می تواند باشد؟ با مشاهده وسایل حمل و نقل مدرن برای کودکان ، چشمان آنها به راحتی پراکنده می شود.
طراحی اسکوتر سکویی است که چرخ ها از پایین به آن متصل می شوند (معمولاً دو عدد ، اما برای کاربران کوچکتر سه عدد وجود دارد) و از بالا یک دسته به این سکو متصل است. دسته می تواند از ارتفاع ثابت یا متغیر باشد. بیشتر اوقات ، دسته غیر قابل تنظیم در اسکوترهای سه چرخ وجود دارد که هدف آنها کوچکترین مصرف کنندگان است.
راز محبوبیت اسکوترها در بازار چیست؟ در نگاه اول ، به نظر می رسد اسکوتر ساده ترین و راحت ترین چیز برای یادگیری است. بنابراین ، تقریباً هر کودکی که بتواند با اطمینان راه برود قادر به تسلط بر اسکوتر است. با هل دادن یک پا از زمین ، کودک اسکوتر را به حرکت در می آورد ، به همین راحتی ، در صورت لزوم ، کودک نیز آن را ترمز می کند تا متوقف شود. بعد قیمت می آید ، در مقایسه ، به عنوان مثال ، با دوچرخه ، اسکوتر به نظر می رسد یک خرید قابل قبول تر است. همچنین ذکر سهولت و سهولت ساخت نیز قابل ذکر است. کودک نمی خواست سوار شود - روروک مخصوص بچه ها را می توان به راحتی جمع کرد و با یک دست حمل کرد ، یا حتی در یک کوله پشتی گذاشت و پشت سرش آویزان کرد ، در نتیجه هر دو دست را آزاد می کند.
خوب چه جوری گیر میاد؟ کودک با یک پا روی سکو می ایستد ، دسته را با دستانش نگه می دارد ، با پای دیگر هل می دهد و رانندگی می کند. در روش حرکتی است که به یک بدن شکننده آسیب می زند در کمین است. پاها در سطوح مختلف هستند ، بار روی ستون فقرات و مفاصل ران به طور ناهموار می افتد. در حالی که یک پا در حال آهسته دویدن است و تمام بار را به دوش می کشد ، پای دیگر به هیچ وجه در فرآیند شرکت نمی کند و رشد نمی کند. در نتیجه ، رشد ناهمواری از پاهای کودکان وجود دارد. برای به حداقل رساندن آسیب ، در حالت ایده آل ، حفظ تعادل فشار با هر دو پا ضروری است ، اما کودک البته این کار را نخواهد کرد ، و برای یک بزرگسال صرفاً غیرواقعی است که تعداد کودک را با چند بار تحت فشار قرار دهد یک پا ، چند بار با پای دیگر. بنابراین ، این نوع حمل و نقل نباید توسط کودکان به عنوان وسیله حمل و نقل دائمی استفاده شود.
