متأسفانه ، بیشتر اوقات نمونه هایی از روابط ناسالم و ظالمانه را مشاهده می کنیم تا روابط دوستانه هر دو طرف. روش های مختلفی وجود دارد که شما می توانید یک رابطه سالم را از یک رابطه ناسالم تشخیص دهید.
برابری در طول ساختار سلسله مراتبی
برای مشارکت ، نگرش "که بیشتر دوستش دارد مسئولیت دارد" غیر قابل قبول است. مردم احساس می کنند با یکدیگر برابر هستند ، بنابراین به یکدیگر احترام می گذارند و سعی می کنند درباره سازش که هر دو ترتیب داده اید ، مذاکره کنند.
تشخیص جدا بودن یکدیگر نه توهم وحدت
در مشارکت ، افراد تشخیص می دهند که احساسات ، عواطف ، خواسته ها ، افکار و دیدگاه های آنها متفاوت است و هیچ مشکلی در این مورد نمی بینند. در روابطی که شرکا به یکدیگر وابسته هستند ، مردم توهم یکپارچگی همه چیز در جهان را گرامی می دارند ، آنها مرز بین خود و شریک زندگی خود را نمی بینند.
تمرکز روی خودتان باشد ، نه روی یک شریک زندگی
در روابط ناسالم ، افراد به جای اینکه از خود مراقبت کنند و به خواسته های خود پاسخ کافی دهند و کاری برای بهبود رابطه انجام دهند ، بر آنچه همسرشان انجام می دهد و انجام نمی دهد متمرکز می شوند.
همکاری به جای مقاومت
در مشارکت ها ، افراد با کمال میل سازش می کنند و به دنبال راه حل هایی برای حل اختلافات مختلف بدون درگیری هستند. برعکس ، در روابط ناسالم ، غالباً برای دستیابی به هدف شخص ، علی رغم همه چیز در جهان ، حتی نیازها و خواسته های عزیزان ، از دستکاری استفاده می شود.
احترام به جای انتقاد
در روابط ناسالم ، شرکا اغلب از چیزی ، از جمله یکدیگر ، ناراضی هستند. در مشارکت خوب به سادگی چنین چیزی وجود ندارد. شوخ طبعی و سبکی در آنجا حکمرانی می کند ، زیرا شرکا به یکدیگر احترام می گذارند و به وضوح می دانند که مرزهای مجاز کجاست.
