آبریزش بینی کودک به ظاهر بی خطر می تواند منجر به بیماری جدی مانند سینوزیت شود که درمان آن بسیار دشوارتر است. به منظور جلوگیری از عوارض ، تشخیص بیماری به موقع و شروع درمان مهم است.
علل و علائم سینوزیت
با یکنواختی ظاهری علائم سینوزیت ، که نه تنها در احساس گرفتگی بینی ، محتوای چرکی سینوس ها و سردرد بروز می کند ، دلایل زیادی می تواند برای این بیماری وجود داشته باشد. بین سینوزیت حاد و مزمن تمایز قائل شوید. اولین مورد به ویژه در کودکی شایع است و می تواند نتیجه آبریزش بینی قبلی ، بیماری های عفونی و ویروسی باشد. هنگامی که آدنوئیدهای بزرگ شده وجود دارد ، سینوزیت با ضعف ایمنی نیز رخ می دهد. در حالت مزمن ، در صورت عدم درمان به موقع التهاب حاد ، سینوزیت عبور می کند.
یکی از علائم مشخص سینوزیت در کودک ممکن است خروپف شبانه و همچنین تلاش برای تنفس از طریق دهان باشد.
عوارض بعد از سینوزیت
بی ضررترین آنها ، اگر چنین مفهومی را می توان به طور کلی در مورد بیماری اعمال کرد ، تغییر در مخاط بینی است که در پس زمینه یک روند التهابی طولانی مدت در نازوفارنکس رخ می دهد. در نتیجه ، دیگر عملکردهای مانعی برای ویروس ها متوقف می شود و کودک بیشتر اوقات بیمار می شود. علاوه بر عفونت سینوس های فک بالا ، عفونت می تواند به گودی چشم و گوش نیز وارد شود. بنابراین ، اوتیت میانی یکی از ماهواره های سینوزیت است. و کاهش شنوایی در برابر این بیماری ، در اصل می تواند بدون علائم ایجاد شود و فقط در هنگام معاینه توسط یک متخصص باریک تشخیص داده شود. اما بدترین پیامدهای سینوزیت هنگامی رخ می دهد که عفونت به مغز وارد شود و باعث مننژیت و مننژانسفالیت شود.
همچنین لازم به یادآوری است که تنگی نفس به دلیل گرفتگی بینی مانع از ورود اکسیژن به حجم مناسب در مغز می شود ، که می تواند به تاخیر رشد منجر شود.
چگونه سینوزیت را در کودکان درمان کنیم و از عواقب آن جلوگیری کنیم
فقط با درمان پیچیده می توان از بروز عوارض جلوگیری کرد. قسمت مهمی از آن شستشوی سینوس ها از مخاط جمع شده است که منبع میکروب ها است. برای این ، هم از محلولهای فیزیولوژیکی و هم از آب دریا معمولی استفاده می شود. برای سینوزیت و فیزیوتراپی توصیه می شود ، اما فقط یک پزشک می تواند در مورد مناسب بودن آنها تصمیم بگیرد. هرچه کودک کوچکتر باشد ، رویکرد جدی تری نسبت به درمان ، تا بستری شدن در بیمارستان دارد. درمان همزمان استفاده از آنتی بیوتیک ها و همچنین داروهایی است که تورم غشای مخاطی را کاهش می دهد. یک اقدام شدید که در صورت عدم موفقیت در درمان استفاده می شود ، سوراخ شدن سینوس ها است که در آن محتویات آنها با جراحی برداشته می شود و داروهای مسدود کننده التهاب مستقیماً در منبع آن تزریق می شوند.
