هر دارویی در درمان کودک فقط طبق دستور پزشک قابل استفاده است. این امر همچنین در مورد یک عامل خارجی بی خطر و طولانی مدت در عمل پزشکی مانند پماد ویشنفسکی نیز صدق می کند. علیرغم این واقعیت که این پماد ظاهر شده و مدتهاست که در پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد ، پزشکان می توانند نظرات مختلفی راجع به اثربخشی آن و همچنین توصیه به استفاده از آن حتی در بزرگسالان بشنوند ، البته در مورد استفاده از آن در کودکان نیز صحبت نمی شود.
برای چه مشکلاتی از پماد استفاده می شود؟
در انجمن های زنان ، مادران تجربیات خود را در مورد استفاده از این دارو برای کودکان با مشکلات مختلف به اشتراک می گذارند. جوش ، جوش ، سفت شدن پس از واکسیناسیون ، التهاب غدد لنفاوی ، زخم و کوفتگی.
در دستورالعمل های پزشکی ، پماد برای درمان آبسه و جوش ، لنفادنیت ، سوختگی ، سرمازدگی ، زخم توصیه می شود. این شامل هیچ نشانه منع در مورد استفاده از پماد برای کودکان ، به عنوان مثال. منع قاطعی در استفاده از کودکان توسط داروهای رسمی وجود ندارد.
عوارض جانبی و موارد منع مصرف
اما در عوارض جانبی ناشی از استفاده از پماد ، احتمال آلرژی ظاهر می شود. خود را به صورت جوش و خارش پوست نشان می دهد. همین امر می تواند با مصرف بیش از حد نیز باشد. تنها موارد منع مصرف دارو ، حساسیت احتمالی فردی به اجزای تشکیل دهنده آن است.
برای جلوگیری از این تظاهرات ناخوشایند ، حتی اگر به توصیه پزشک از پماد استفاده کنید ، انجام تست عدم تحمل فردی قبل از استفاده صدمه ای نخواهد دید. به هر حال ، پوست کودکان حساس و حساس به مواد تحریک کننده است.
حتی اثر تحریک کننده ضعیف یک ماده طبیعی مانند قطران می تواند در برخی از کودکان به عنوان بثورات و خارش واکنش نامطلوبی ایجاد کند. پوست کودک مانند اسفنج تمام موادی را که روی آن می ریزد جذب می کند. برای جلوگیری از مصرف بیش از حد ، پماد را در یک لایه نازک قرار دهید.
هنگام استفاده از آن به صورت کمپرس ، نباید اجازه تماس مستقیم پماد با پوست کودک را داد. روی پارچه یا چند لایه گاز قرار می گیرد.
استدلال مخالفان استفاده از پماد
مخالفان زیادی برای این دارو وجود دارد. آنها پماد ویشنفسکی را برای مدتی طولانی منسوخ و بی اثر می دانند. در عوض استفاده از ضد عفونی کننده های مدرن و جدید با استفاده از آنتی بیوتیک ضروری است.
عملکرد استفاده از این پماد مدتهاست کهنه شده است. نمی توان آن را روی سطح زخم قرار داد. این یک لایه روغن ایجاد می کند و از ورود اکسیژن جلوگیری می کند. در یک محیط بی اکسیژن ، باکتری های بی هوازی به سرعت تکثیر می شوند. اثر ضد عفونی کننده ضعیف تار توس برای مقابله با عفونت کافی نیست.
هر دو دیدگاه باید در نظر گرفته شود. پس از تصمیم گیری برای استفاده از دارو ، پس از مشورت با پزشک خود ، باید آن را به درستی استفاده کنید. فقط او قادر به تعیین شدت مشکل خواهد بود. پزشک در مورد استفاده از این پماد یا نیاز به داروی ضد عفونی کننده قویتر تصمیم خواهد گرفت. این به شما کمک می کند تا با بیماری کنار بیایید ، از اشتباه در استفاده و واکنش های آلرژیک ناخواسته در کودک جلوگیری کنید.
