غالباً اتفاق می افتد که وقتی احساسات شدید نسبت به یک شریک زندگی ضعیف می شود ، عشق ترک می شود ، زوج از هم جدا می شوند. تنها چیزی که باقی می ماند درد ، ناامیدی و تلاش برای یافتن علت آنچه اتفاق افتاده است. بسیاری از مردم خود را مقصر همه امور می دانند ، دیگران مسئولیت را به عهده یک شریک می گذارند و برخی دیگر عوامل بیرونی را دلیل این امر می دانند. اما از نظر روانشناسی ، موضوع کاملاً متفاوت است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در ابتدای رابطه ، زن و مرد بیش از حد یکدیگر را ایده آل می کنند. آنها در مورد خصوصیات مثبت شریک زندگی خود اغراق می کنند و متوجه کمبودها نمی شوند. غالباً ، املاکی از قبیل شریک به حساب می آید که تصرف نمی کند و بعید به نظر می رسد که هرگز تملک کند. حتی اگر خصوصیات مثبت در عمل کاملاً واقعی به نظر برسند ، خصوصیات منفی به عنوان چیزهای کوچک ، تصادف و سو mis تفاهم درک می شوند. در اسارت توهمات ، همه این حالت را به عنوان یک وضعیت راحت درک می کنند و عجله ندارند که از توهم جدا شوند.
گام 2
ریشه های این پدیده توصیف شده به اوایل کودکی یک شخص برمی گردد. در سن 3 سالگی ، یک کودک کوچک نه تنها عشق خود را به پدر و مادرش درک می کند ، بلکه آنها را ایده آل می کند. او متوجه نقص والدین نمی شود و جنبه های مثبت آنها همه موارد دیگر را تحت الشعاع قرار می دهد. معمولاً با بلوغ ، این مرحله از عشق به والدین می گذرد. اما اگر این اتفاق نیفتد ، مرد یا دختر جوان در آینده در یافتن یک همسر روح با مشکل روبرو می شوند. آنها به دنبال یک شریک ایده آل می گردند و در اولین نشانه "نقص" او قرار می گیرند.
مرحله 3
بعد از مدتی ، رابطه در یک زن و شوهر پس از یک دوره ایده آل سازی به مرحله بعدی می رسد - استهلاک. اگر زن و مرد به هم نزدیک شوند و شروع به گذراندن وقت زیادی با هم کنند ، زندگی مشترک را شروع کنند این امر اجتناب ناپذیر است. و هرچه توهمات در مرحله اول قویتر باشد ، بیشتر فرو می ریزد. کمبودهای شریک غیر قابل تحمل می شود. زنده ماندن در این دوره دشوار است ، زیرا در معشوق اکنون خصوصیات منفی اغراق آمیز هستند و ویژگی های مثبت اصلاً مورد توجه قرار نمی گیرند. فراق اغلب در این مرحله اتفاق می افتد. به هر حال ، بسیاری از مردم فکر می کنند تغییر شریک زندگی بسیار آسان تر از کار روی یک رابطه موجود است.
مرحله 4
نوجوان در دوران بلوغ و بلوغ اجتماعی خود همین مرحله را پشت سر می گذارد. او متوجه کاستی های والدینش می شود ، غالباً در ذهن او اغراق می شوند. غالباً او دیگر متوجه خصوصیات مثبت والدینش نمی شود. در سن 18-21 سالگی ، این مرحله نیز می گذرد. اما اگر به دلایلی این اتفاق نیفتد ، آن مرد یا دختر جوان به شریک واقعی و بالقوه خود اعتماد نخواهند کرد و این امر بر روابط با جنس مخالف تأثیر منفی خواهد گذاشت.
مرحله 5
مرحله سوم رابطه بین زن و مرد ، ادغام است. همه به آن نمی رسند ، بلکه فقط کسانی هستند که در دوره استهلاک روی روابط کار می کردند. به عبارت دیگر ، او برای حفظ آنها جنگید. در این مرحله ، شرکا واقعاً به یکدیگر نگاه می کنند و همه جوانب مثبت و منفی هر یک را می بینند. و آنها رفتاری طبیعی دارند و سعی نمی کنند خود را به بهترین شکل نشان دهند. در این مرحله عشق واقعی به زندگی آغاز می شود.
