مایع آمنیوتیک حاوی مواد مغذی ، اکسیژن ، هورمون های لازم برای رشد جنین است که بدون آن وجود آن در رحم غیرممکن است. برخی از زنان باردار از نظر آسیب شناسی مانند الیگوهیدرامنیوس هستند.
اگر مقدار مایع آمنیوتیک در سه ماهه سوم کمتر از 1000-1500 میلی لیتر باشد ، در این صورت می توان در مورد ایجاد الیگوهیدرامنیوس صحبت کرد. با کمبود آب متوسط ، این کاهش ناچیز است ، بنابراین کافی است که یک زن باردار تغذیه و رژیم روزانه ایجاد کند ، تا تحت نظارت پزشک باشد. با پلی هیدرامنیوس شدید ، ممکن است ناهنجاری در رشد جنین ظاهر شود ، بنابراین نیاز به درمان فوری دارد.
معمولاً الیگوهیدرامنیوس با هیچ علامتی خود را نشان نمی دهد. گاهی اوقات ، وقتی کودک در رحم حرکت می کند ، درد احساس می شود ، اندازه شکم با مهلت مطابقت ندارد. برای تأیید تشخیص ، اسکن اولتراسوند لازم است.
دلایل کمبود آب می تواند عدم رشد کافی اپیتلیوم غشای آبی ، ناهنجاری های جنین ، فشار خون بالا ، بیماری های عفونی قبلی ، رشد چندین جنین ، بارداری طولانی مدت ، اختلالات متابولیکی ، چاقی باشد.
روش های درمان الیگوهیدرامنیوس در دوران بارداری بسته به علت متفاوت است. پزشک داروهایی را تجویز می کند که فعالیت جفت ، ویتامین ها ، داروها را برای از بین بردن علت الیگوهیدرامنیوس نرمال می کند. درمان می تواند در منزل انجام شود ، مشروط به داشتن رژیم کم ، حذف فعالیت بدنی و تغذیه مناسب. با کمبود شدید آب و وجود تن رحم ، قرار دادن زن باردار در بیمارستان ضروری است. انجام معاینات هفتگی سونوگرافی ، CTG ، سونوگرافی داپلر برای نظارت بر آسیب شناسی اجباری است. در صورت تهدید جنین ، پزشک ممکن است در مورد تولد زودهنگام تصمیم بگیرد.
