دیر یا زود ، هر مادری پس از گوش دادن به توصیه های دیگران ، شروع به تربیت فرزند خود می کند. در واقع ، این فرآیند آنچنان که در نگاه اول به نظر می رسد پیچیده نیست. مهم است که این لحظه را به درستی سازماندهی کنید ، با تکیه بر رشد روانشناختی و فیزیولوژیکی کودک.
در روند آموزش احتیاط ، نباید توصیه های مادربزرگ ها ، همسایگان ، دوست دختر و خاله ها را راهنمایی کنید. بسیاری از مادران این اشتباه را انجام می دهند. همیشه در راه خود با کسی روبرو می شوید که می گوید فرزندش تقریباً از 6 ماهگی شروع به رفتن به دیگ کرده است. این شروع می شود شما را به این فکر سوق دهد: "چرا فرزند من بدتر است؟" شما آموزش کوچک را شروع می کنید ، حتی اگر او مخالف آن باشد.
در این مرحله ، شما باید خودتان بفهمید چه چیزی مهمتر است - کودک شما یا نظر دیگران؟ اگر فرزند همسایه سالی روی یک گلدان بنشیند و شما در 2 سالگی نمی خواهید ، او هنوز چیزی نمی گوید.
در این فرآیند ، فقط سه جز components مهم هستند:
- توسعه اندام های ادراری ؛
- وضعیت سیستم عصبی ؛
- فعالیت های آموزشی بستگان.
اگر کودک آسیب شناسی رشد ندارد ، دیر یا زود او یاد می گیرد که در مکان مناسب با نیاز خود کنار بیاید. شما فقط باید بدانید که متوسط سن آموزش بچه برای کودک 2 ، 3-3 سال است. در این لحظه است که مغز شروع به کنترل آگاهانه عملکردهای دفع می کند.
برای بعضی ها این ارتباط زودتر شکل می گیرد ، برای بعضی دیگر دیرتر. بنابراین ، از نزدیک کودک خود را نگاه کنید و به او گوش دهید. به محض "شنیدن" آن ، نتیجه گیری صحیحی برای خود انجام دهید.
آموزش بسیار زود رس معمولاً خشم و نگرش منفی نسبت به روند کار را در پی دارد. به هیچ وجه نباید به زور بکارید ، او را فریاد بزنید. او فقط هنوز آماده این کار نیست ، گلدان را برای 1-2 ماه فراموش کنید. به پوشک برگردید. نیازی به آسیب رساندن به روان کودک و روان شما نیست.
بیایید بگوییم شما توانسته اید یک سال به کودک خود دیوانگی یاد دهید. سپس آماده باشید تا این روند پایدار نباشد. زیرا بازتابی که در کودک ایجاد کرده اید اصلاً آن چیزی نیست که واقعاً به آن نیاز دارید.
کودک نباید توسط "pee" یا "ah" شما تحریک شود ، بلکه باید روند فیزیولوژیکی (پر شدن مثانه) باشد. و رفلکس های شرطی مداوم مربوطه تا سه سالگی تشکیل می شوند.
به محض مشاهده تمایل در کودک ، می توانید با خیال راحت به تلاش خود ادامه دهید. انجام این کار در فصل تابستان راحت تر است - در آوردن لباس راحت تر است و سریعتر و سریعتر خشک می شود.
گلدان را به کودک نشان دهید: نحوه باز کردن ، نشستن. توضیح دهید که برای چه کاری است. اگر کودک توانسته خود را در جای مناسب راحت کند ، ستایش کنید. در غیر این صورت ناراحتی خود را نشان ندهید.
پیشنهاد دهید بعد از خواب یا غذا خوردن روی گلدان بنشینید. در چنین لحظاتی ، احتمال "فرآیند" بیشتر است. گلدان به تدریج کودک خود را آموزش دهید ، بلافاصله پوشک را رها نکنید. آنها را برای پیاده روی ، ویزیت ، کلینیک لباس کنید.
سپس سعی کنید جلسات را با گلدان تنظیم کنید نه تنها زمان آن ، بلکه طبق روال روزانه است. به عنوان مثال ، قبل از پیاده روی ، خوابیدن. و با گذشت زمان ، متوجه خواهید شد که چگونه کودک شما بدون هیستریک و جیغ شروع به رفتن به دیگ می کند.
