مادر کلمه اصلی است ، اولین کلمه در هر سرنوشت است … ، "بهترین دوستان مادر و یک بالش هستند" - چند کلمه ، شعر ، ترانه در مورد شخصی که کودک خود را حتی از راه دور احساس می کند ، آرزو می کند او را فقط به خوبی می تواند بفهمد و ببخشد ، حتی اگر کودک عزیز جرم وحشتناکی به بار آورد و آسیب روحی ایجاد کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
بدون استثنا ، همه فرزندان بی حد و مرز مدیون والدین خود ، به ویژه مادران خود هستند: به دلیل مشکلات باروری و زایمان ، شب های بی خوابی ، تحقق بیشتر خواسته ها ، کودکان و نه چندان زیاد ، و این لیست همچنان ادامه دارد. البته می توان گفت هیچ کس والدین را مجبور نمی کند که بچه به دنیا بیاورند و سپس رنج می کشند و رنج می کشند و آنها را روی پاهایشان بلند می کنند. اما به هر حال ، آنچه شکاکنان در این باره می گویند ، کودکان همیشه مادران خود را مدیون هستند و بنابراین ، یک عصر در کنار شومینه ، پتویی کرکی را روی پاهای مادر خود می اندازند ، گفتن زائد نیست: "متشکرم ، عزیزم ، متأسفم. برای همه چیز … از کودکی تا به امروز. " حتی اگر هیچ گناهی علیه مادر برای پسر یا دختر انجام نشود.
گام 2
و اگر کودکی ناگهان مادر خود را با کلمه ای گستاخانه آزرده یا از مجازات سخت سرپیچی کند ، در این صورت عنصر اصلی بخشش برای وی آگاهی کودک از گناه ، اشتباه و تکرار نشدن چنین اشتباهی در آینده خواهد بود. و گاهی کلمات: "متاسفم ، من دیگر نخواهم بود!" ، برای هزارمین بار گفته شده ، ارزش یک سکوت آگاهانه را ندارند ، که ، به عنوان یک قاعده ، با یک مکالمه طولانی و صریح ، آشکار کردن همه جمع شده گلایه ها و ترس ها و سپس یک مادر دوست داشتنی می فهمد که چگونه مطمئن شود بهترین فرزندش دفعه بعد لغزش نمی کند. بسیار مهم است که این کودک در سخنان صادقانه ، در مورد نوازش های ملایم کوتاهی نکند ، و این مسئله نزدیکی تمام نشدنی بین عزیزترین افراد را ثابت می کند.
مرحله 3
به هیچ وجه نباید کلمات بخشش را پاک کنید و کینه سنگینی را علیه مادر خود جمع کنید. با این کار مشکلی حل نمی شود. به هر حال ، درک اینکه همه این عزت نفس ، درک جهان از طریق منشور منفی ، می تواند خیلی دیر اتفاق بیفتد و حتی درد بیشتری نسبت به گلایه های دور از ذهن داشته باشد.
