شناخت کودک از دنیا با رابطه او در خانواده آغاز می شود. در سنین پیش دبستانی ، کودکان زمان زیادی را با والدین خود می گذرانند و رفتار آنها را بر عهده می گیرند. در این دوره ، ایجاد ویژگی های خوب در کودک و ایجاد فضای مطلوب در اطراف او مهم است.
به عنوان مثال ، والدین در آستانه طلاق هستند ، دائماً درباره کودک دعوا می کنند ، فریاد می کشند و ناامید می شوند. این از نظر آنها طبیعی است. و یک کودک پیش دبستانی چگونه آن را می بیند؟ او ترسیده است ، به نظر می رسد که جهان در حال خراب شدن است ، آنها او را دوست ندارند و هیچ کس به او احتیاج ندارد. بعلاوه ، این می تواند منجر به اختلال روانی ، نگرش بی ادبانه نسبت به والدین و دیگران ، عزت نفس پایین شود. رابطه با نیمه دیگر دائماً خراب خواهد شد.
وضعیت مخالف: والدین در هماهنگی کامل زندگی می کنند ، مودبانه و دوستانه ارتباط برقرار می کنند ، هیچ کس صدای خود را به کسی بلند نمی کند. در این شرایط کودک بزرگ ، با اعتماد به نفس ، دوستانه و آرام رشد می کند. او قادر خواهد بود روابط خود را با همسر روح خود هماهنگ و هماهنگ ایجاد کند.
کودک به شدت تحت تأثیر محیطی که در آن بزرگ می شود ، نگرش نسبت به او ، رفتار بزرگسالان اطراف خود ، کلماتی که در آدرس او گفته می شود ، قرار می گیرد.
بسیاری از والدین دیگر متوجه مشکلات فرزندان خود نمی شوند. آنها سعی می کنند برای تأمین غذای خانواده هایشان درآمد کسب کنند ، اما فشار این مشکلات باعث می شود آنها با بچه ها بی ادبی کنند و سرشان داد بزنند. هیچ وقت برای برقراری ارتباط عادی وجود ندارد. این اتفاق اغلب در خانواده های تک والدی رخ می دهد. چنین والدینی فرزندان خود را نمی شناسند و به دنبال شناخت آنها نیستند. اصل بقا اصل اصلی می شود ، نه اصل انسانیت. کودکان در چنین خانواده هایی ترجیح می دهند دیر بیرون بروند تا تا آنجا که ممکن است والدین خود را نبینند.
غم انگیزترین واقعیت این است که چنین کودکی ، به احتمال زیاد ، از افراد اجتناب خواهد کرد ، در آینده قادر به ایجاد روابط خود با یک زن و شوهر نخواهد بود ، یا به طور کلی به درون خود کشیده می شود. او همچنین مجتمع های زیادی خواهد داشت ، زیرا والدین وقت ندارند که برای هر کاری از فرزندشان تعریف کنند. متأسفانه وقت آن است که فقط برای کاری که انجام نشده است سرزنش کنیم.
هر صدمه ای که در کودکی به کودک وارد شود ، در آینده و آینده رابطه وی با والدین تأثیر می گذارد. فراموش كردن چنین نارضایتی هایی بسیار دشوار است ، خصوصاً اگر والدین همه آنها را بی اهمیت بدانند و به راحتی نمی توانند یا نمی خواهند برای چنین شرایطی عذرخواهی كنند. هنگامی که کودک بزرگ می شود ، ممکن است ارتباط او با والدینش از بین برود. حتی ممکن است تماس تلفنی نیز برگزار نشود. هر پدر و مادری باید به این فکر کند که برای فرزند آینده اش چه می کند. شاید اکنون زمان آن رسیده است که فقط با او گپ بزنید تا مشکلات احتمالی در آینده را برطرف کنید.
