همه کودکان بی نظیر هستند ، بنابراین اصطلاحات استاندارد اجباری و استانداردی در مراحل رشد آنها وجود ندارد. شخصی شروع به غلت زدن ، نشستن ، راه رفتن زودتر می کند. شخصی در یک سال ناقص کاملاً با اطمینان کلمات خاصی را تلفظ می کند و کسی حتی در مدت دو سال سکوت می کند. این کاملا طبیعی و طبیعی است. با این حال ، اگر تأخیر بیش از حد طولانی باشد ، والدین باید هوشیار باشند. و وقتی کودکی که از نظر سنی کاملاً مناسب مدرسه است ، حتی شروع به صحبت نکرد ، حتی دورترین افراد از پزشکی که مردم می فهمند: او نیاز به درمان دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شما باید بدانید که با درخواست ها ، درخواست هایی مانند "خوب ، حداقل چیزی بگویید! فلان کلمه را بعد از ما تکرار کنید "، و حتی بیشتر با فریاد ، سرزنش ، مجازات ، به چیزی نخواهید رسید. فقط بدتر خواهد شد کودک قبلاً به دلایلی عدم تمایل مداوم به صحبت را تشکیل داده است و چنین "روش های درمانی" فقط وضعیت را بدتر می کند.
گام 2
کودک خود را حتماً به یک متخصص مغز و اعصاب اطفال واجد شرایط نشان دهید. تمام تلاش خود را بکنید تا به یک متخصص کاملاً باتجربه و آگاه برسید. از قبل آگاه باشید که درمان می تواند طولانی و دشوار باشد. طبق دستور پزشک ، از مغز اسکن MRI (تصویربرداری تشدید مغناطیسی) بگیرید تا بررسی کند تأخیر در گفتار به دلیل فشار دادن تومور بر ناحیه مسئول عملکرد طبیعی مرکز گفتار است.
مرحله 3
همچنین کودک خود را نزد یک گفتاردرمانگر مجرب ببرید. نشان دادن آن به یک روانشناس صدمه ای نخواهد دید. پیش از این در مورد یک متخصص سال کنید. سعی کنید یک کار حرفه ای واجد شرایط با فرزند خود داشته باشید ، و نه دانش آموخته دوره های تکثیر با حداقل دانش و اهمیت بیش از حد برای خود.
مرحله 4
رفتار خود ، اوضاع روانشناختی خانه خود را با دقت تجزیه و تحلیل کنید. در ادبیات پزشکی ، مواردی توصیف می شود که گنگ بودن ادعای کودک در نتیجه فشار روانی مداوم باشد ، به عنوان مثال ، با رفتار اجتماعی یکی یا هر دو والدین.
مرحله 5
اگر به سختی با کودک خود ارتباط برقرار می کنید و سایر کودکان با او بازی نمی کنند (به عنوان مثال وقتی خانواده به دلایلی در خلوت زندگی می کنند ، عملاً بدون تماس با غریبه ها) ، کودک شما ممکن است به سادگی واژگان ایجاد نکند. بیشتر اوقات با او صحبت کنید ، در مورد همه آنچه او را احاطه کرده است صحبت کنید ، در مورد آنچه اکنون انجام می دهید. سعی کنید کوچولویتان بیشتر اوقات با همسالان خود ارتباط برقرار کند.
