اعتراف به احساسات خود گامی جسورانه و تعیین کننده است. عشق نه تنها در نگاه اول بوجود می آید ، بلکه می تواند با گذشت زمان نیز ظاهر شود. غیر معمول نیست که یکی از دوستان عاشق دیگری می شود.
عشق خود را به یک دوست اعلام کنید
این بیانیه وجود دارد که هیچ دوستی بین زن و مرد وجود ندارد. با این حال ، موقعیت های زندگی با متنوع ترین روش ها ایجاد می شود و خلاف آن را اثبات می کند.
این س arال مطرح می شود: "چگونه به دوست خود عشق خود را نسبت به او اعتراف کنیم؟" ارتباط دوستانه ، به عنوان یک قاعده ، از مرزهای مشخصی از روابط فراتر نمی رود. بنابراین ، آشکار شدن همدردی عاشقانه ناگهانی اشتباه خواهد بود ، زیرا به جای واکنش متقابل مورد انتظار ، می تواند واکنش منفی شخص دیگری را ایجاد کند. در چنین شرایطی ، شناخت بدون فکر و عجولانه احساسات نتیجه عمدی ناموفق خواهد داشت.
برای جلوگیری از یک وضعیت شرم آور ، که ممکن است متعاقباً بر دوستی بین افراد تأثیر بگذارد ، باید لحظه مناسب را انتخاب کنید. پذیرفتن احساسات برای یک دوست نه مستقیم ، بلکه با کمک اشارات مجاز است. به عنوان مثال ، وضعیت خیالی است که در آن دوستان قدیمی ، پس از مدتی همراهی ، رابطه ای را به عنوان یک جفت عاشق آغاز کردند. به احتمال زیاد ، گفتگو نظر خود را در مورد این وضعیت بیان می کند. بنابراین ، تعیین برخورد مورد همدردی با چنین شرایطی امکان پذیر خواهد بود.
لحظه مناسب برای اعلام عشق
لحظه ای مناسب برای یک گفتگوی صریح را می توان در روند همراهی بدون سر و صدا تعیین کرد. می توانید با آزمایش های کوچک شروع به محدود کردن مرزهای تعیین شده دوستی کنید: بیشتر اوقات تعارف کنید ، نگاه ، روش و لحن ارتباط را تغییر دهید. شناخته شده است که سیگنالهای غیرکلامی ارسال شده توسط بدن انسان مقدار زیادی از اطلاعات را حمل می کنند. با مشاهده واکنش متقابل ، می توانید نگرش ، خلق و خو و احساسات او را تعیین کنید.
هنگام مکالمه ، باید با یک دوست ارتباط چشمی برقرار کنید ، بیشتر او را لمس کنید و به آرامی دست او را بزنید. ارزیابی واکنش مکالمه نسبت به تغییراتی که هنگام برقراری ارتباط اتفاق می افتد ، مهم است که نشانگر آمادگی وی برای شنیدن اعلامیه عشق است. اگر دوست آرام باشد ، از حرکات بسته استفاده نکند و با لمس متقابل پاسخ دهد ، صحبت در مورد احساسات کاملاً مناسب است.
اعلام عشق و جدیت نسبت به یک دوست می تواند معنای دوگانه داشته باشد. به عنوان مثال ، در مورد احساسات شدید عشق صحبت می کنیم ، و با واکنشی غیرمنتظره (خشم ، گیجی ، انکار) مواجه می شویم ، می توان گفت که شناخت ماهیتی دوستانه و کمیک دارد.
همچنین می توانید در نامه ای احساسات خود را نسبت به یک دوست اعتراف کنید. با بیان نگرش و افکار خود ، می توانید از شخص همدردی بخواهید که به همان شکل پاسخی بدهد. برخلاف اعتراف شخصی ، این روش مکث های ناجور در مکالمه و ملاقات های خراب را از بین می برد. در بدترین حالت ، بدون دریافت پاسخ مورد انتظار ، می توانید بدون تمرکز بر شناخت ، از دوست خود بخواهید یک رابطه قابل اعتماد را حفظ کند.
