تعارض برخورد عقاید ، علایق و دیدگاههای مخالف است. برای کمک به رفع نیازها طراحی شده است. در یک وضعیت درگیری ، هر طرف تلاش می کند تا به هدف خود برسد و مشکلات خود را حل کند.
دلایل اصلی درگیری های خانوادگی: - نیاز برآورده نشده برای تأیید خود ؛ - تمایل همسران برای برآوردن نیازهای شخصی خود در ازدواج ؛ - عدم توانایی در برقراری ارتباط با یکدیگر ؛ - جاه طلبی های مادی بیش از حد ؛ - وجود عزت نفس بالا ؛ - عدم تطابق دیدگاه ها در مورد تربیت ؛ - عدم تطابق ایده ها در مورد نقش همسر ، همسر ، پدر ، مادر و غیره ؛ - انواع مختلف مزاج ؛ - عدم تمایل به انجام گفتگو ؛ - سردی جنسی یکی از همسران ؛ - حسادت یکی از همسران ؛ - خیانت در زندگی زناشویی ؛ - عادت های بد متخصصان مدیریت دلایل زیر را درگیری در تیم ها مشخص می کنند: یک. منابع محدود. منابع مادی ، مالی و کارگری همیشه محدود است. وظیفه رئیس توزیع بهینه آنها بین بخشهای مختلف ساختاری سازمان است. اما ، از آنجا که انجام این کار به دلیل متعارف بودن معیارهای توزیع کار نسبتاً دشواری است ، چنین منبع محدودی ناگزیر منجر به انواع درگیری ها می شود. وابستگی متقابل وظایف. همه شرکت ها از عناصر وابسته به هم تشکیل شده اند ، یعنی کار یک کارمند به کار دیگری بستگی دارد. اگر یک کارمند یا واحد فردی عملکرد نامناسبی داشته باشد ، این وابستگی متقابل می تواند تعارض ایجاد کند. تفاوت در دیدگاهها ، اهداف و ارزشها. معمولاً در ساختارهای سازمانی ، با گذشت زمان ، یک فرآیند تخصصی سازی وجود دارد ، یعنی فعالیت هایی در یک زمینه باریک. در نتیجه این ، تقسیمات ساختاری قبلی به واحدهای تخصصی کوچکتر تقسیم می شوند. چنین ساختارهایی اهداف جدیدی را فرموله می کنند و تمرکز آنها بر دستیابی به آنها است که احتمال درگیری را افزایش می دهد. تفاوت در تجربه زندگی و رفتار. مردم با هم فرق دارند. افراد بیش از حد پرخاشگر و استبدادی وجود دارند که نسبت به دیگران بی تفاوت هستند. اینها هستند که اغلب درگیری ایجاد می کنند. تفاوت در تجربه ، تحصیلات ، سابقه کار ، سن احتمال برخورد را افزایش می دهد. ارتباطات ضعیف اضافه بار اطلاعات ، بازخورد نامطبوع ، تحریف پیام ها می تواند در بروز یک درگیری نقش داشته باشد. شایعات در تیم حساسیت خاصی به درگیری می بخشد. آنها می توانند به عنوان یک کاتالیزور عمل کنند ، و درک کار واقعی برای کارگران را دشوار می کند. سایر مشکلات رایج در انتقال اطلاعات ، مسئولیتهای شغلی ناکافی کارکنان ، ارائه نیازهای شغلی منحصر به فرد است.
