وقتی کودک بزرگتر به کودک کوچکتر حسادت می کند ، این یک علامت برای والدین است. رعایت برخی قوانین مربوط به مراقبت از کودکان ضروری است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
کودک بزرگتر را برای شرکت در مراقبت از کودک ، بازی با هم ، خواندن کتاب ، پیاده روی ، انجام اقدامات بهداشتی تشویق کنید. بر وضعیت کودک بزرگتر تأکید کنید ، مسئولیت های مهم را به او بسپارید ، او می تواند انتخاب کند چه چیزی برای کودک بپوشد ، چه اسباب بازی هایی را برای پیاده روی با خود ببرد ، چه افسانه هایی را امروز بخواند. بگذارید کودک نسبت به خردسال احساس اهمیت و مسئولیت کند. درباره آنچه نمی توانید بدون دستیار ماهر خود انجام دهید صحبت کنید.
گام 2
علی رغم این واقعیت که ماه های اول کل دنیا فقط در اطراف کودک می چرخد ، یکی از والدین نیاز به اختصاص زمان برای فعالیت های مشترک با کودک بزرگتر ، بدون مشارکت کودک کوچکتر دارد. به پیاده روی بروید ، بازی کنید ، فقط ارتباط برقرار کنید. کودک باید احساس کند به اندازه نوزاد تازه متولد شده برای والدین مهم است.
مرحله 3
با داشتن فرزند بزرگتر ، نباید از کودک کوچکتر شکایت کنید ، از خستگی و مشکلات ابراز تاسف کنید. این امر می تواند باعث ایجاد نگرش منفی و پرخاشگرانه کودک بزرگتر نسبت به کودک شود ، زیرا این امر باعث ناراحتی و ناامیدی والدین می شود.
مرحله 4
کودک کوچک را هر چند وقت ممکن برای کوچکترین کمکی تحسین کنید ، مخصوصاً در مورد مراقبت از کودک. دستیار ارشد خود را در آغوش بگیرید و ببوسید.
مرحله 5
کودک بزرگتر را مجبور نکنید که اسباب بازی ها و وسایل شخصی خود را با کودک کوچکتر تقسیم کند. این می تواند باعث نارضایتی برای برخورد ناعادلانه شود. به کودک وقت دهید ، او خودش شروع به دادن اسباب بازی های کوچکتر می کند ، ابتدا به صورت تبادل و سپس اسباب بازی های غیر ضروری ، بعداً کودک از اینکه با برادر یا خواهر محبوب خود به اشتراک بگذارد متاسف نخواهد بود.
مرحله 6
اگر در روابط کودکان وضعیت تعارضی ایجاد شده است ، احساسات خود را مهار کنید. در مورد صدمه ای که بزرگتر به کوچکتر وارد کرده اغراق نکنید. بهتر است با خونسردی نحوه انجام کار درست را توضیح دهید. اگر کودک را به رفتار بد متهم کردید ، بگویید که او نمی داند چگونه کاری را به درستی انجام دهد ، که رفتار بد نسبت به کودک کوچکتر از خود نشان می دهد ، به زودی برچسب کودک بد به او محکم می چسبد. این به طور قابل توجهی عزت نفس کودک را کاهش می دهد ، باعث می شود فرد تصور کند که دیگر مورد محبت واقع نشده است ، بزرگتر مقصر همه چیز است. این امر توسعه پرخاشگری در رابطه با کودک بزرگتر نسبت به کوچکتر را تهدید می کند. بعداً این می تواند مشکلات زیادی ایجاد کند.
