با دیابت بارداری در زنان باردار ، متابولیسم کربوهیدرات ها مختل شده و سطح قند خون افزایش می یابد. دیابت بارداری بر وضعیت مادر و جنین تأثیر منفی می گذارد ، بنابراین ، سطح قند خون یک زن باردار نیاز به نظارت مداوم پزشکی دارد.
شکر از غذاهای حاوی کربوهیدرات وارد بدن یک زن باردار می شود. با کاهش مصرف کربوهیدرات ، گلوکز از کبد آزاد می شود ، که برای زندگی بدن زن باردار ضروری است. برای ورود گلوکز به جریان خون ، هورمون انسولین مورد نیاز است که توسط لوزالمعده تولید می شود. اگر کافی نباشد ، سلول ها گلوکز کافی ندارند.
بعد از 20 هفته بارداری ، عملکرد هورمون ها می تواند تا حدی مانع تولید انسولین شود ، که باعث می شود لوزالمعده انسولین بیشتری آزاد کند. با کمبود انسولین ، دیابت بارداری رخ می دهد.
دلایل دیابت بارداری در زنان باردار می تواند متفاوت باشد. از جمله عوامل خطر اضافه وزن ، وراثت ، سن بالای 25 سال ، وزن جنین بزرگ در تاریخ ، سقط مکرر ، تولد نوزاد مرده ، پلی هیدرامنیوس ، ناهنجاری های جنین در بارداری های قبلی است.
دیابت بارداری با قند خون ناشتا اندازه گیری می شود. زنان باردار با ارزش بالایی که دارند ، آزمایش خاصی با بار گلوکز اختصاص می دهند. سطح طبیعی قند خون در زنان باردار با معده خالی 5/2 میلی مول در لیتر است که به طور قابل توجهی کمتر از زنان غیر باردار است.
سطح بالای قند خون در دوران بارداری می تواند منجر به عوارضی شود. در میان آنها: جنین بزرگ ، رشد نامناسب اندام های داخلی کودک ، افت قند خون.
زنان مبتلا به دیابت بارداری در معرض خطر ابتلا به ژستوز (فشار خون بالا ، ادم ، اختلال در عملکرد کلیه و گردش خون مغزی) ، عفونت های دستگاه ادراری و زایمان زودرس هستند.
برای پیشگیری از دیابت در زنان باردار ، پزشک یک رژیم غذایی ویژه را تجویز می کند ، زنان در معرض خطر نیاز به کاهش مصرف شیرینی ، چربی ، نشاسته دارند. ورزش توصیه می شود. در صورت بدتر شدن شرایط ، انسولین درمانی انجام می شود.
