هنگام پرورش مسئولیت یا سایر ویژگیهای مهم در کودک ، برای یک روند روزانه و مداوم آماده باشید. اول از همه ، شما خودتان باید خویشتنداری ، عادت تجزیه و تحلیل هر موقعیت و صحبت با کودک را به گونه ای پیدا کنید که شأن و حیثیت خود را از دست ندهید. شما همچنین باید مهارت و اختیار را با مهارت ترکیب کنید.
دستورالعمل ها
مرحله 1
ابتدا شرایط را در نظر بگیرید. شما باید بدانید که چه چیزهایی می تواند از کودک خواسته شود ، چه سطح مسئولیتی برای سن او مناسب است. دریابید که شخصیت شما ، مثال شما و شرایطی که در خانه ایجاد می کنید ابزار فرزندپروری است. مسئولیت مبتنی بر تربیت اخلاقی است ، بنابراین ارزش های جهانی انسانی را به فرزند خود بیاموزید ، چه چیزهایی از نظر اجتماعی قابل قبول است ، چه چیزهایی خوب نیست ، چه چیزهایی خوب است و چه چیزهای شر.
گام 2
اگر فرزند شما در سنین پایین است ، قوانین روشن و ثابت را در خانواده وضع کنید. این اجازه می دهد تا او مرزهای جهان ، قابلیت اطمینان شما را احساس کند و مفهوم خطر و ایمنی را ایجاد کند ، که اساس نگرش مسئولانه به زندگی و سلامتی او است. اگر کودک از قبل نوجوان است ، در قوانین و سنت های خانواده انعطاف پذیری ایجاد کنید. هرچه بزرگ می شویم ، مرزها باید گسترش یابد.
مرحله 3
مسئولیت های عملی را برای کودک تعیین کنید. یولیا واسیلکینا ، روانشناس مشاور مجله Mama and Baby ، از مفهوم "منطقه مسئولیت" استفاده می کند. در هر سنی ، آنها متفاوت هستند: می تواند اسباب بازی ها ، تختخواب ، ظاهر شما ، حیوانات خانگی و کارهای خانه در سطوح مختلف باشد. سن 5-7 سال ایده آل برای ریختن پایه های رفتار مسئولانه است ، در این زمان توانایی های حرکتی و فکری کودک ، حوزه فعالیت او گسترش می یابد.
مرحله 4
به کودک خود این فرصت را بدهید تا عواقب عدم انجام مسئولیت های خود ، هرچند منفی را تجربه کند. این باعث افزایش آگاهی کودکان می شود. نشان دهید که او مسئولیت شخصی هم در قبال اعمال و هم بی عملی دارد. هنگام گفتگو با کودکان ، سعی کنید عواقب یک یا یک انتخاب دیگر را با هم پیش بینی کنید ، توانایی تجزیه و تحلیل ، پیش بینی نتیجه شرایط را ایجاد کنید.
مرحله 5
استقلال را در امور مربوط به علایق شخصی کودک تحریک کنید: سرگرمی ها ، بازی ها ، وسایل شخصی ، اسباب بازی ها. ابتکار عمل را تشویق کنید ، خصوصاً اگر گفته کودک قبل از اقدام چه چیزی را فکر می کند ، حتی اگر تصمیم را دوست ندارید یا بهینه نبوده است. در این مورد بحث و تحلیل کنید ، اما سرزنش نکنید ، توهین نکنید. یادگیری اعتماد و ارتباط مساوی با فرزندتان نکته مهمی در پرورش احساس مسئولیت است.