در دوران بارداری ، یک زن برای آزمایش آزمایش ادرار تعیین می شود ، که وضعیت سلامتی او را تعیین می کند ، تهدیدات احتمالی بدن مادر و کودک را شناسایی می کند. در صورت تمایل ، زن آینده زایمان می تواند شخصاً با بررسی بروشور دریافت شده در آزمایشگاه ، با نتایج آنالیز آشنا شود.
رنگ و شفافیت
اولین ستون در نتایج آزمایش ، رنگ ادرار است. در یک فرد سالم ، رنگ آن از کاه تا نارنجی است. مورد دوم (که بعضاً به آن "زرد روشن" نیز گفته می شود) برای زنان باردار در نظر گرفته می شود ، زیرا مادران باردار مقدار زیادی ویتامین مصرف می کنند. رنگ خیلی روشن یا حتی ادرار بی رنگ نمی تواند به دلیل استفاده از مقدار کمی مایعات یا از دست دادن آن (در طول دوره سمیت) ایجاد شود.
رنگ غیرمعمول ادرار اغلب نشان دهنده وجود بیماری است. این شامل سایه های زیر است:
- چای غلیظ - آسیب شناسی کیسه صفرا یا کبد ؛
- گل سرخ - عفونت کلیه ؛
- زرد مایل به سبز - بیماری سنگ صفرا یا وجود چرک در سیستم ادراری.
- قهوه ای تیره - کم خونی همولیتیک ؛
- شیر - سیستیت ، پیلونفریت و سایر عفونت های دستگاه ادراری.
بعد از رنگ ، درجه شفافیت مایع نشان داده می شود. ادرار فرد سالم باید شفاف باشد. اگر کمی ابری باشد ، به احتمال زیاد اپیتلیوم و مخاط در آنالیز وجود دارد. در برخی موارد ، عدم شفافیت به هیچ وجه آسیب شناسی نیست. این را می توان با این واقعیت توضیح داد که نمونه بلافاصله به کلینیک تحویل داده نشد و پس از مصرف برای مدتی ذخیره شد. همچنین ، ادرار ابری در کسانی که آب کمی مصرف می کنند ، رخ می دهد. لکوسیت ها ، گلبول های قرمز و باکتری ها باعث کدر شدن شدید می شوند.
وزن مخصوص و اسیدیته
وزن مخصوص (چگالی نسبی) ادرار با توجه به مقدار مواد شیمیایی محلول در ادرار دفع شده توسط بدن و ورود آن به همراه غذا و مایعات تعیین می شود. در یک فرد سالم ، این رقم در حدود 1035 گرم در لیتر است. اگر از مقدار چگالی بیشتر شود ، ممکن است کم آبی ، سم زدایی ، دیابت یا گلومرولونفریت وجود داشته باشد. کاهش وزن مخصوص می تواند باعث آشامیدن زیاد یا بیماری کلیه شود.
اسیدیته ادرار (واکنش به pH) در یک زن باردار بسته به رژیم غذایی از 5 تا 8 مقدار می دهد. محصولات پروتئینی و چربی ها به افزایش اسیدیته و محصولات گیاهی و غذاهای لبنی برای کاهش اسیدیته کمک می کنند. اگر از این مقدار فراتر رود ، مشکلاتی مانند عفونت های باکتریایی یا نارسایی کلیه احتمال دارد. هنگامی که کاهش می یابد ، ممکن است موارد زیر وجود داشته باشد:
- دیابت؛
- اسهال
- تب
- بیماری سل.
پروتئین و شکر
هنجار عدم وجود پروتئین در ادرار است ، اما در زنان باردار مقدار 0.033 گرم در لیتر مجاز است که می تواند ناشی از مصرف مقدار زیادی پروتئین غذایی ، پریشانی عاطفی و بار شدید کلیه ها باشد.. پروتئین به این دلیل تشکیل می شود که کلیه ها به تدریج توسط رحم در حال رشد بیشتر فشرده می شوند و با ترشحات واژن نیز وارد ادرار می شوند. مقادیر بیش از حد پروتئین معمولاً وجود بیماری کلیه یا عفونت ادراری را نشان می دهد.
قند موجود در ادرار فرد سالم نباید وجود داشته باشد. در زنان باردار ، اغلب به مقدار 0.083 میلی مول در لیتر تشخیص داده می شود. این پدیده ناشی از استرس عاطفی ، چاقی و استفاده از غذاهای کربوهیدرات دار است. مقدار بالاتری ممکن است به دلیل دیابت قندی ، کلیوی و سایر انواع دیابت باشد.
وجود مواد پاتولوژیک
اگر اجزای موجود در ادرار یافت می شود باید احتیاط کنید:
- بیلی روبین
- اجسام کتون
- نیتریت ها
- هموگلوبین
بیلی روبین می تواند همراه با هپاتیت ویروسی ، زردی انسدادی و سایر بیماری هایی باشد که مانع جریان صفرا می شوند ، در ادرار وجود داشته باشد. در این حالت مایع تیره می شود.در صورت یافتن اجسام کتون ، به احتمال زیاد بدن دچار کمبود آب شده یا دچار سمیت شده است. همچنین خطر ابتلا به دیابت نیز وجود دارد. وجود نیتریت ها نشان دهنده عفونت دستگاه ادراری و هموگلوبین کم خونی همولیتیک است.
معاینه میکروسکوپی ادرار
با معاینه میکروسکوپی ادرار ، که نتایج آن در انتهای گزارش گزارش تجزیه و تحلیل قرار می گیرد ، تعداد سلول های محافظ و همچنین وجود میکروارگانیسم های آسیب شناختی و ناخالصی های مختلف تعیین می شود. به عنوان مثال ، سلول های قرمز خون در ادرار یک فرد سالم باید وجود نداشته باشد یا به مقدار 1-2 سلول وجود داشته باشد. افزایش این شاخص نشان دهنده وجود بیماری های کلیوی و بیماری های دستگاه ادراری تناسلی است. در حالت ایده آل ، لکوسیت ها نیز باید در ادرار وجود نداشته باشد (تا 5 سلول طبیعی تلقی می شود). افزایش محتوای آنها فرآیندهای التهابی در کلیه ها و وجود عفونت مشخص در بدن را نشان می دهد.
چندین سلول اپیتلیال مجاز است که از طریق قسمت های مختلف دستگاه ادراری از جمله مجرای ادرار ، لگن و حالب وارد ادرار می شوند. اپیتلیوم کلیه به طور معمول نباید وجود داشته باشد. افزایش نوع متناظر سلول نشان دهنده وجود یک روند آسیب شناختی در بدن است. علاوه بر این ، بررسی میکروسکوپی تعداد گچ ها - گچ توبول های کلیوی با پروتئین یا ترکیب سلولی را نشان می دهد. گچ های هیالین ساخته شده از پروتئین ممکن است به مقدار کم وجود داشته باشد ، که در یک سبک زندگی فعال طبیعی تلقی می شود. اگر گچ سلول در ادرار وجود داشته باشد ، این همیشه نشان دهنده نوعی آسیب شناسی است.
در صورت یافتن مخاط در ادرار ، باید هوشیار بود. وجود آن نشان دهنده وجود بیماری های التهابی در بدن یا بهداشت کافی اندام تناسلی است. اگر در هنگام تجزیه و تحلیل باکتری و قارچ پیدا شد ، این یک نشانه واضح است که عفونت های دستگاه ادراری تناسلی (سیستیت ، مجرای ادراری ، کاندیدیازیس و غیره) وجود دارد. در این حالت ، تجزیه و تحلیل اضافی ادرار برای کشت باکتری مورد نیاز است ، که به شما امکان می دهد نوع و تعداد باکتری ها را تعیین کنید. در برخی موارد ، ممکن است مقدار کمی مخاط با ترشحات واژن به ادرار منتقل شود.
وجود نمک در ادرار به یک عامل نامطلوب تبدیل می شود. آنها معمولاً در مایعات با محیط غیرطبیعی اسیدی یافت می شوند و می توانند پیش درآمد سنگ کلیه باشند. علاوه بر این ، آنها اغلب در هنگام سو mal تغذیه و در هنگام سمیت تشخیص داده می شوند. افزایش آنها ناشی از غذاهای دریایی ، گوشت های چرب ، ادویه ها ، غذاهای بیش از حد شور است. برای زنانی که ادرار آنها مقدار زیادی نمک وجود دارد ، سونوگرافی اضافی دستگاه ادراری تناسلی تجویز می شود و رژیم غذایی خاصی تجویز می شود که کار بدن را عادی می کند.
