مراقبت از نوزاد تازه متولد شده آسان نیست ، به ویژه هنگامی که والدین هنوز تجربه کمی دارند. دشوارترین چیز این است که کودک گریه می کند و علت اختلال او مشخص نیست. والدین شروع به وحشت و اشتباه می کنند. دلایل مختلفی برای گریه در کودکان وجود دارد و اگر کودک خود را از نزدیک تحت نظر داشته باشید ، می توانید علائم آن را رمزگشایی کنید.
دلایل اصلی گریه در نوزادان
در ماه های اول زندگی ، کودک با گریه سعی می کند با والدین ارتباط برقرار کند. بنابراین ، او علامت می دهد که گرسنه است ، گرم یا سرد است ، درد دارد یا تنهاست.
نیازی به ترس از گریه کودک نیست ، نکته اصلی این است که علت آن را شناسایی و از بین ببرید. با گذشت زمان ، بسیاری از مادران و پدران درک می کنند که کودک آنها درباره چه چیزی صحبت می کند. شایعترین دلایل گریه کودک:
- گرسنگی؛
- درد ، اغلب اوقات قولنج در شکم است.
- ناراحتی
- خستگی ، تمایل به خواب؛
- ترس و تنهایی.
تغذیه نوزاد
رایج ترین دلیل گریه نوزادان گرسنگی است. به محض اینکه کودک گرسنه شد ، با فریاد خود به والدین خود نشان می دهد که زمان شیر دادن است.
نوزادان بطن بسیار کوچکی دارند ، بنابراین لازم است غالباً کم کم به آنها غذا داده شود. یک روش آسان برای بررسی گرسنه بودن کودک وجود دارد. انگشت کوچک خود را خم کرده و گوشه دهان کودک را به آرامی لمس کنید. اگر کودک سر خود را به سمت لمس برگرداند و دهان خود را باز کند ، به این معنی است که گرسنه است. به گریه گوش دهید ، "گریه گرسنه" بلندتر ، طولانی تر و شدیدتر است.
معمولاً پس از دریافت غذا ، خرده آرام می شود ، می تواند به خواب رود. اما اگر "گریه گرسنه" بیش از حد تکرار شود ، باید با پزشک متخصص اطفال خود تماس بگیرید. شاید کودک به اندازه کافی تغذیه نمی کند و باید بیشتر اوقات تغذیه شود ، یا شیر مادر "خالی" است و کودک به سادگی غذای کافی نمی خورد. مشکل اصلی کودکان در تغذیه مصنوعی انتخاب مخلوط مناسب برای آنها است.
حتی با داشتن تغذیه مناسب ، یک نوزاد تازه متولد شده ممکن است درد در شکم (قولنج) داشته باشد. دلیل اصلی آنها هنوز کار نکردن سیستم هضم کودک و تجمع گازها است. با کولیک ، کودک هنگام گریه قرمز می شود ، پاها را می فشارد و سپس آنها را به شدت بیرون می آورد ، شکمی سخت و کشیده دارد.
به کودک ماساژ دهید و دارو بدهید زیرا اکنون داروهای زیادی برای فروش وجود دارد که به تسکین نوزاد مبتلا به قولنج کمک می کند.
مشکلات اضافی اشتهای ضعیف و گریه نوزاد: طعم نامطبوع شیر مادر ، شیر خشک نامناسب (برای کودکان مصنوعی) ، التهاب گوش یا گرفتگی بینی در نوزاد.
ناراحتی
کودک ممکن است به دلیل ناراحتی جسمی گریه کند. احساسات ناخوشایند شامل موارد زیر است: پوشک مرطوب ، درزهای ناهموار لباس ها ، قنداق خیلی تنگ ، حالت ناخوشایند یا دمای نامناسب اتاق.
اگر کودک هنگام گریه موج می زند و سعی می کند موقعیت خود را به بهترین وجه توانایی نوزاد تغییر دهد ، به احتمال زیاد باید آن را ببندید ، یا راحتتر دراز بکشید.
اگر کودک بلافاصله بعد از تعویض لباس گریه می کند ، ارزش دارد لباس های او را از نظر درزهای ناصافی بررسی کنید.
یکی دیگر از دلایل مهم ناراحتی می تواند رژیم دمایی اشتباه در اتاق باشد. سعی کنید دمای مطلوب + 23-22 درجه سانتیگراد را حفظ کنید. رطوبت سنج بخرید و سطح رطوبت در خانه را کنترل کنید ، این یک شاخص مهم است که رفاه و سلامتی همه اعضای خانواده به آن بستگی دارد.
علاوه بر جسمی ، ناراحتی های روانی نیز وجود دارد. اگر کودک ترسیده یا تنها باشد ممکن است برای جلب توجه والدین گریه کند. تماس کوتاه است ، کودک شروع به گریه می کند و به محض نزدیک شدن یک بزرگسال به او بلافاصله آرام می شود. برخی از متخصصان توصیه نمی کنند کودک را با اولین صدای گریه در آغوش بگیرید ، فقط کافی است با او صحبت کنید یا با مهربانی او را نوازش کنید.
یک فریاد اعتراضی نیز وجود دارد ، اگر کودک چیزی را دوست ندارد ، با عصبانیت موضوع را مطلع می کند. وقتی ناخن هایش بریده شود ، بینی اش تمیز شود یا سایر روش های نظافت انجام شود ، ممکن است ناراضی باشد.
بعضی اوقات اگر کودک در یک محیط غیرمعمول قرار داشته باشد ، یا از غریبه های زیادی در اطراف او وجود دارد ، از هیجان بیش از حد گریه می کند. سعی کنید برنامه روزمره را دنبال کنید ، به "برنامه" و ترتیب تعیین شده عمل پایبند باشید. کودکان "منظم" آرام تر و متعادل تر هستند ، آنها احساس محافظت می کنند.
گریه دردناک
گریه نوزادان می تواند مشکلات سلامتی را نشان دهد. کودک را با دقت معاینه کنید: گریه یکنواخت ، بی حالی ، بی رنگی ، قرمزی زیاد یا قرمزی بیش از حد ، تب - دلیل مراجعه به پزشک.
همچنین ، ممکن است کودک دمدمی مزاج باشد و پس از واکسیناسیون یا با ضایعات پوستی (جراحی ، قرمزی ، بثورات پوشک) احساس بدی داشته باشد.
شما نباید آسیب های بعد از زایمان را تخفیف دهید ، در صورت وجود خرده ریزها به نظارت منظم پزشکی نیاز دارند.
توالت مهم است
گاهی اوقات نوزادان هنگام دفع و دفع ادرار گریه می کنند. اتفاق می افتد که بچه ها فقط از روند کار می ترسند ، اما بیشتر اوقات این رفتار نشان دهنده مشکلات سلامتی است:
- عفونت های دستگاه ادراری ادراری ؛
- مشکلات مربوط به محل پوست ختنه گاه ، و در نتیجه پدیده های راکد و دردناک ایجاد می شود.
- گاز و یبوست؛
- تغذیه نامناسب
- بیماری التهابی روده
کودک را با دقت مشاهده کنید ، اگر با هر بار تخلیه مثانه یا روده گریه تکرار شد و ترشحات مخاطی یا خونی در مدفوع وجود داشت ، با پزشک متخصص اطفال تماس گرفته و آزمایشات لازم را انجام دهید.
کودک هنگام شنا گریه می کند
همه نوزادان تازه متولد شده آب را دوست ندارند ، اما خرده هایی وجود دارد که باعث خشم واقعی در دستشویی می شوند. دلایل مختلفی می تواند بر رفتار حمام نوزاد تأثیر بگذارد:
- ترس از آب؛
- حمام خیلی بزرگ
- درجه حرارت آب ناراحت کننده؛
- آسیب یا بثورات روی پوست.
- موقعیت ناراحت کننده
قبل از استحمام از راحتی حمام اطمینان حاصل کنید. دمای مطلوب آب برای استحمام نوزاد 34-37 درجه سانتیگراد است. دماسنج بخرید و قبل از شنا حتماً دمای آب را اندازه بگیرید.
اگر والدین تصمیم بگیرند کودک را تحریک کنند ، درجه حرارت آب باید به تدریج کاهش یابد. شرط اصلی این است که بیش از حد نتوانید خرده ریز را گرم کنید و با غوطه ور شدن در آب خیلی خنک او را نترسانید.
اگر كودك از آب بترسد ، كودك می تواند از ترس گریه كند و وان خیلی بزرگ است و به نظر بچه كوچك دریا واقعی است. موقعیت ناخوشایند می تواند دلیل دیگری بر عدم رضایت کودک باشد. والدین کم تجربه اغلب عصبی هستند و کودک را خیلی محکم در آب نگه می دارند که باعث ناراحتی می شود.
علاوه بر این ، حتی آسیب های جزئی پوستی نیز می تواند باعث ناراحتی هنگام استحمام شود.
گریه کودکان در شب
اگر کودک اغلب شب ها گریه می کند ، اما از نظر سلامتی مشکلی ندارد ، ابتدا باید "مکان خواب" او را معاینه کنید. شاید تشک کودک خیلی سخت باشد یا پتو خیلی گرم باشد.
همچنین ، دلایل گریه شبانه می تواند این باشد: خواب بد ، گرسنگی ، عدم حضور والدین ، اضطراب یا خستگی عصبی ، کودک بیش از حد گرم یا سرد است.
کودک را "مطابق با هوا" بپوشانید ، بیش از حد او را نپیچید. سطح دما و رطوبت اتاق کودکان را کنترل کنید ، به طور منظم اتاق را تهویه کرده و نظافت مرطوب را انجام دهید.
دیگر نیازی به انتظار نیست تا کودک خسته شود و به خواب رود ، به سراغ او بروید ، او را بلند کنید یا کنار او بنشینید ، ضربه بزنید و سنگ کنید. کارهای روزمره را رعایت کنید ، این امر احتمال اشتباه گرفتن کودک در روز با شب را کاهش می دهد.
اگر همه راه های دیگر از کار افتاد و کودک ساعت ها گریه کرد ، این کار را به تعویق نیندازید و با متخصص اطفال تماس بگیرید برای تعیین علت نگرانی نوزاد ممکن است لازم باشد آزمایش شوید.
