مادر جوان یک دقیقه کودک را رها کرد تا خودش یا کارهای خانه را انجام دهد و کودک قبلاً عصبانیت کرده بود. چگونه می توان به کودک اطمینان داد و چگونه می توان از وقاحت [اشتباهات در ابتدای تربیت کودک] جلوگیری کرد؟
بیشتر مردم از گریه های کودکانه اذیت می شوند. و بسیاری از صمیم قلب آرزو می کنند کودک هرچه سریعتر به هر طریقی آرام شود. چنین نگرشی را می توان برای همسایه ای که هیچ ارتباطی با تربیت فرزندان ندارد ، بخشید. برای مادر ، با این حال ، یک کار بسیار دشوار وجود دارد ، شما باید به سرعت پیمایش کنید ، علت هیستری را درک کنید ، روش صحیح را انتخاب کنید و با حوصله آن را به پایان برسانید.
کودکان تا دو سالگی اغلب به دلیل گرسنگی ، پوشک مرطوب ، سرما یا گرما ، نبود مادر ، خواب آلودگی یا درد گریه می کنند.
کودکان بالای دو سال که بتوانند آنچه را که می خواهند توضیح دهند ، تأمین نیازهای آنها را آسان تر می کنند. اما در این سن ، خلسه های دستکاری کننده ظاهر می شوند. اما همه هیستری ها دستکاری نیستند. اگر کودک از درد یا یک اسباب بازی شکسته گریه می کند ، پس این غم و اندوه واقعی کودک است ، نه چیزی نسبت به یک بزرگسال جدی. در چنین لحظاتی ، باید اجازه دهید کودک گریه کند. نیازی به اطمینان خاطر ، حواس پرتی ، ترغیب و حتی بیشتر از این شرم آور نیست. کودک گریان را در آغوش بگیرید ، در آغوش بگیرید و فقط سکوت کنید. در این زمان کودک روان کودک خود را از تجربه آزاد می کند. وقتی کودک آرام شد ، می توانید با او صحبت کنید ، یک داستان جالب یا خنده دار تعریف کنید.
اگر کودک هدفمند دستکاری می کند ، پس فقط باید با آرامش نادیده بگیرید. روشن کنید که مکالمه فقط در صورت آرام شدن وی انجام خواهد شد. اگر کودک عصبانیت را در فروشگاه انداخت ، به او بگویید که بیرون یا نزدیک خروجی صبر خواهید کرد. از این گذشته ، هیستری بدون تماشاگر اصلی امری پوچ است و بچه خیلی سریع می فهمد که از این طریق به هیچ چیز نمی رسد.
