مردم اطلاعات را به روش های مختلف به خاطر می سپارند. شخصی سریعتر درک می کند ، دیگران آهسته و بدتر. افراد از یک نوع به سرعت حقایق را فراموش می کنند ، در حالی که دیگران پس از مدت زمان طولانی می توانند داده های آموخته شده را تولید کنند. کیفیت حفظ به نحوه ارائه اطلاعات بستگی دارد.
انواع حافظه را می توان با توجه به طبقه بندی های مختلف تعریف کرد. در این زمینه ، انواع مختلفی از حافظه وجود دارد.
حافظه حرکتی و احساسی
حافظه حرکتی بر تولید مثل حرکات استوار است. به این ترتیب مهارت های عملی مختلف در ذهن نهادینه می شود. این حافظه برای یک شخص بسیار مهم است. در غیر اینصورت ، هر بار باید قبل از انجام یک عمل کاملاً ساده ، از طریق الگوریتم خاصی در مغز خود حرکت کنید.
بدون حافظه حرکتی ، فرد به این فکر می کند که هنگام راه رفتن پاهای خود را چگونه بگذارد ، و چگونه یک ابزار نوشتن را نگه دارد.
افرادی که هماهنگی خوبی در حرکات دارند ، از نظر جسمی پیشرفت کرده و چابک هستند ، حافظه حرکتی خوبی دارند. بارزترین نمونه آن رفلکس است.
از طریق حافظه عاطفی ، افراد می توانند احساسات خود را تشخیص دهند. احساساتی که فرد حداقل برای بار دوم تجربه کرده است ، به ضمیر ناخودآگاه وی سیگنالی در مورد نحوه عمل در یک موقعیت معین می دهد.
حافظه مجازی
حافظه مجازی به شما امکان می دهد اجزای دنیای اطراف را در ذهن یک شخص حفظ کنید. این شامل دیداری ، شنیداری ، بویایی ، چشایی و جنبشی است. شایان ذکر است که دو نوع اول حافظه مجازی معمولاً در اکثر افراد به خوبی توسعه یافته است.
افرادی وجود دارند که بسیار عالی توسط ذائقه و حافظه بویایی هدایت می شوند. بعضی اوقات چنین افرادی توانایی های خود را در حوزه حرفه ای می یابند و به عنوان مثال عطاری یا مزه دار می شوند.
هرچه یک نوع حافظه مجازی بدتر ساخته شود ، شخص به سمت دیگری گرایش پیدا می کند. به عنوان مثال ، افراد بدون بینش از نظر صدا و حافظه شگفت انگیز برخوردار هستند و یا دارای حافظه حرکتی برجسته هستند.
بنابراین کمبود اطلاعات دریافتی از طریق یک کانال با هزینه کانال دیگر جبران می شود.
حافظه منطقی
این نوع حافظه به افراد کمک می کند تا افکار خود را به خاطر بسپارند. از آنجا که فرد با کلمات فکر می کند ، به این تنوع کلامی-منطقی نیز گفته می شود. همچنین ، این حافظه به شما امکان می دهد محتوای آثار ادبی یا مکالمه با کسی را به خاطر بسپارید.
بسته به میزان رشد این حافظه در افراد ، آنها می توانند معنای کلی چیزی را به خوبی به خاطر بسپارند ، اما جزئیات را ضعیف یاد می گیرند ، یا متن کلمه کلیدی را حفظ می کنند ، اما ساختار کلی متن را فراموش می کنند ، یا همه چیز را به همان اندازه به خاطر می آورند: هم معنی و هم مشخصات.
صرف نظر از نوع حافظه ، می توان آن را آموزش داد و باید آن را آموزش داد. به عنوان مثال ، می توان با مطالعه یک تصویر و سپس پخش مجدد ذهنی آن با چشمان بسته ، توانایی به یادآوری بصری چیزها را بهبود بخشید. و حافظه منطقی کلامی با حفظ شعر به خوبی تربیت می شود.
