تأثیر والدین بر کودک چگونه است

فهرست مطالب:

تأثیر والدین بر کودک چگونه است
تأثیر والدین بر کودک چگونه است

تصویری: تأثیر والدین بر کودک چگونه است

تصویری: تأثیر والدین بر کودک چگونه است
تصویری: نقش پدر و مادر در تربیت کودکان 2024, مارس
Anonim

رشد رفتار جنسی کودک در خانواده نهفته است. در این حالت ، الگوی رفتاری نه تنها به والدین همجنس با کودک ، بلکه به جنس مخالف نیز منتقل می شود. نگرش والدین نسبت به کودک به طور قابل توجهی در شکل گیری شخصیت او در آینده تأثیر می گذارد.

تأثیر والدین بر کودک چگونه است
تأثیر والدین بر کودک چگونه است

دستورالعمل ها

مرحله 1

به یاد داشته باشید ، یک مادر باید مردانگی را در پسرش پرورش دهد ، با او مانند یک مرد آینده رفتار کند ، و ویژگی هایی را که با چهره یک مرد واقعی همراه کرده است ، از او به وجود آورد. بعلاوه ، نگرش او نسبت به شوهرش و احترام به نقش مردانه او نیز در چگونگی رابطه پسر با مردانگی خودش تأثیر دارد. در فرهنگ روسی ، تصاویر مردانگی و زنانگی غالباً کاملاً سخت و قطبی شده اند: مردانگی با فعالیت ، صلابت ، حتی بی ادبی و زنانگی با انفعال ، احساسات ، فداکاری همراه است.

گام 2

به خاطر داشته باشید که اگر کودکی بزرگ شود ، پذیرش چارچوب طبقه بندی هویت نقش جنسیتی خود را ، ممکن است برای او دشوارتر باشد که خود را تحقق بخشد و جنبه های مختلفی از شخصیت خود را رشد دهد: برای یک دختر فعال تر و قادر باشد اینکه برای خودش بایستد ، به اهداف برسد و اینکه پسری با احساساتش در ارتباط باشد ، احساسات خود را بپذیرید.

مرحله 3

لطفا توجه داشته باشید که ارتباط با مادران ، به ویژه در سنین پایین ، هم برای دختر و هم برای پسر ضروری است. مادر می تواند پسر را متناسب با چهره یک مرد واقعی بیاموزد و روابط احترام آمیز در خانواده این مدل را برای پسرش به عنوان یک مدل موفق شکل می دهد.

مرحله 4

بخاطر داشته باشید که پذیرفتن زن از پدر توسط زنانه بودن دخترش ، اعتماد به نفس او را به عنوان یک زن تقویت می کند که این برای سلامتی روحی و شخصی او مهم است. در روند تربیت فرزندان ، روابط بین همسران بسیار مهم است. اگر آنها رضایتبخش نباشند ، کودک اغلب مورد دستکاری و وابستگی شدید به یکی از والدین قرار می گیرد. هرچه کودک کوچکتر باشد ، اهمیت رابطه مثلث مادر و پدر و کودک در ارزیابی رفاه رشد کودک بیشتر است.

مرحله 5

مراقب باشید ، یک عنصر بی ثباتی در رابطه بین والدین و کودک در سنین سه تا شش سالگی وجود دارد. این امر اغلب به دلیل عدم درک کافی در خانواده است. بچه می بیند که چگونه والدین با هم مشاجره می کنند و گاهی اوقات با هم دعوا می کنند و اشیا at را به سمت یکدیگر پرتاب می کنند. همه اینها عناصر تحریک پذیری و اضطراب را در شخصیت کودک وارد می کند. این امر خود را در کابوس ها ، بی اختیاری ادرار ، مشکلات در رشد گفتار و یادگیری ، ترس از تنهایی ، ترس از آسیب دیدگی و … نشان می دهد.

توصیه شده: