تربیت کودک فقط با روش "هویج" غیرممکن است. با این حال ، چگونه این خط ظریف را پیدا می کنیم ، وقتی این عمل از مجاز به گروه ممنوع تبدیل می شود؟ بعضی از والدین ممنوعیت های مفید را با محرومیت کلی از انتخاب فرزندشان اشتباه می گیرند. البته این در صورتی امکان پذیر است که مادران و پدران عادت به نشان دادن الگوی کلی رفتار در خانواده داشته باشند ، زمانی که خواسته ها و تجارب والدین تا حد زیادی بر غرایز ناخودآگاه کودک غالب است.
اما در هر خانواده ای به ناچار دوره ای فرا می رسد که کودک از مراقبت رها می شود و دیگر به بزرگسالان به عنوان تنها راهنما و مرجع واقعی پاسخ نمی دهد. به طور معمول ، چنین شرایطی منجر به رسوایی های متعدد ، خرابی عصبی و وخامت روابط خانوادگی می شود. اصلاح شرایط بسیار دشوار خواهد بود و حذف خاطرات دوران ناخوشایند از حافظه کودک تقریباً غیرممکن است. البته درست ترین کار این است که خود و فرزندتان را به چنین وضعیتی نکشید.
هر محدودیتی که در خانواده خود اعمال کنید باید منطقی باشد. در این حالت ، کودک قادر خواهد بود درک کند که این هوی و هوس شما نیست ، بلکه یک ضرورت است که فضای خانواده را بهبود می بخشد ، ایده های خود را در مورد میزان آزادی و مسئولیت شکل می دهد. وقتی فرزندتان کوچک است دست کم نگیرید. کودک حتی در دو یا سه سالگی به قدری گسترده فکر می کند که قادر خواهد بود توضیحات شما را به زبانی که می فهمد درک کند. بهتر است برای پرخوری در قلب مسئله از مثالها و استعاره ها استفاده کنید. افسانه ها ، کارتون ها ، کتاب های مورد علاقه شما کمک بی نظیری می کنند.
با این حال ، والدین همچنین باید بدانند که چرا کودک را از انجام این یا آن عمل منع می کنند. ما سعی خواهیم کرد چندین دلیل اصلی را درک و برجسته کنیم.
منع کردن ، محافظت کردن است
ممنوعیت های معقول در کودکی به والدین اجازه می دهد تا کودک را از عواقب ناگوار محافظت کنند. این امر هم در سلامت جسمی و هم در سلامت روان اعمال می شود. کودک یاد می گیرد با استفاده از سیستم "تابو" جهان را بشناسد. او شروع به درک این نکته می کند که جایی که ورودی وجود ندارد ، می تواند خطرناک باشد. اما کودک باید خودش به این مسئله برسد. در غیر این صورت ، همه مهارهای شما فقط سو increase ظن و علاقه کودک را افزایش می دهد.
شکل گیری دستورالعمل های زندگی
ممنوعیت های کودکان به والدین اجازه می دهد تا جامعه را از خودخواه دیگری خلاص کنند. کودکان خیلی سریع قدرت والدین خود را به خصوص نسل مدرن را در دست می گیرند. امروزه کتاب های زیادی نوشته شده و از نمایش های تلویزیونی فیلم برداری شده است که نشان می دهد کودک فردی است و باید به انتخاب او احترام گذاشت. این یک جهت درست و سازنده است. با این حال ، نباید بدون قید و شرط هر کلمه ای را بپذیرید و فکر کنید که هیچ منعی برای کودک وجود ندارد. کودک یک بار که چیزی را رها کرده است ، قادر خواهد بود طعم آنچه را که می خواهد بسیار شیرین تر از آنچه در اولین گریه دریافت می کند ، احساس کند.
مهارهای کودک موجبات اجتماعی شدن را فراهم می کند
نظامی از ارزش ها و مسئولیت ها در ذهن کودک شکل می گیرد. بگذارید بچه در سطح خود بفهمد که چرا کتک زدن به گربه ها و فریاد زدن روی مادر غیرممکن است. حتی ممکن است در حال حاضر این عادت خوب او باشد. وظیفه والدین این است که اطمینان حاصل کنند منع تحریم هایی که اکنون آنها وارد می کنند ، کودک را به فکر انداخت که چرا نباید این کار انجام شود. و اگر یک روز مادر یا پدر ، در پاسخ به ممنوعیت دیگر ، کودکانه ای را بشنود: "چرا؟" ، پس سیستم شما به درستی کار می کند. بچه می خواهد همه جزئیات این شرایط را بداند تا آنها را در سرش بگذارد. این نشان می دهد کودک در حال تفکر است.
مهم است که مهارهای شما بر اساس تربیت مد روز یا تجارب همسایگان راه پله شما نباشد. کودک خود را تماشا کنید و سعی کنید فقط بهترین سنت های خانواده خود را به او منتقل کنید.
