اکثریت دانش آموزان پیش دبستانی و دانش آموزان دبستان ، با وجود سن کم ، دیگر نمی توانند زندگی خود را بدون اسباب و رایانه تصور کنند. والدین می فهمند که این خطرناک است ، اما همه نمی دانند که چگونه با آن مقابله کنند.
واقعیت مدرن با نوآوری های تکنولوژیکی از این دست جدایی ناپذیر است. کودک صادقانه نمی فهمد که چرا در چنین سرگرمی هایی توسط والدینش که خودشان تمام روز را جلوی مانیتور می گذرانند محدود است. نسل قدیمی با یک معضل روبرو است: از یک سو ، زندگی بدون وسایل الکترونیکی در دنیای امروز به راحتی ناراحت کننده است و از سوی دیگر ، وابستگی کودک به دنیای مجازی ترسناک است. اما در چنین شرایطی می توان یک مصالحه را یافت: دسترسی دوزدار به اسباب بازی های الکترونیکی به روان کودک آسیب نمی رساند و باعث نجات اعصاب والدین می شود.
هرچه سرگرمی کودک بیشتر باشد ، مدت زمان کمتری را در اینترنت یا با وسیله ای در دست خواهد داشت. توجه کودک خود را به کارهای خلاقانه معطوف کنید ، با توجه به علایق او ، از این طریق می توانید اهمیت دنیای مجازی را کاهش دهید.
• از کودکی کودک خود را با هنرها ، صنایع دستی ، حیوانات و گیاهان آشنا کنید. در ساخت صنایع دستی مختلف ، جمع آوری ، گرفتن حیوان خانگی یا راه اندازی یک باغ کوچک باغ سبزیجات با او درگیر شوید.
• یک یا دو روز در هفته در آخر هفته را از دستگاه ها دور کنید. در این زمان ، سعی کنید خودتان از رایانه استفاده نکنید. انتخاب سرگرمی این روزها را به کودک بسپارید ، اما آن را مطابق با محدودیت های مناسب تنظیم کنید.
نظر بسیاری از والدین مبنی بر شیطنت اینترنت اشتباه است. جالب ترین موزه های جهان در گستره گسترده شبکه جهانی وب موجود است ، شما می توانید باستانی ترین ساختارهای معماری را مشاهده کنید ، یاد بگیرید که چگونه موسیقی ایجاد کنید ، عکس های منحصر به فرد ، طراحی مدل های لباس شیک و خیلی چیزهای دیگر. فقط لازم است که این امر به درستی به آگاهی کودک منتقل شود و به او آموزش داده شود که لازم و مضر را جدا کند. توضیح دهید که بازدید از سایت های ناشناخته و نامفهوم می تواند نه تنها به خودش بلکه به اسباب بازی مورد علاقه اش آسیب برساند. آیا کودک سوالی را مطرح کرده است که پاسخ آن را نمی دانید؟ پاسخ را همزمان با او در اینترنت پیدا کنید و نحوه استفاده از موتورهای جستجو را به او بیاموزید. برای توضیح و بحث کردن ، و نه سرزنش کردن ، یک قانون بگذارید ، سپس کودک آنچه را دیده و شنیده است با شما در میان می گذارد و می توانید به او بگویید "چه چیز خوب است و چه چیز بد".
احتیاط در زندگی واقعی نیز در اینترنت اعمال می شود. نمی توانید با غریبه ها ارتباط برقرار کنید ، شماره تلفن و آدرس خانه خود را به آنها بدهید. حتی کسانی که ادعا می کنند شخصاً با یکی از والدین آشنا شده اند ، باید با ادب گفتگو را رد کرده و پایان دهند. حساب های کودک در رسانه های اجتماعی باید تا آنجا که ممکن است محافظت شود ، هر از گاهی فراموش نکنید که به آنها نگاه کنید ، اما کنترل را به سرکوب کامل تبدیل نکنید. کودک باید نه از زیر چوب ، بلکه با لذت برداشت های جدیدی را با شما به اشتراک بگذارد. برای کودک خود توضیح دهید که گذراندن ساعتهای طولانی مقابل مانیتور کامپیوتر می تواند به بینایی آسیب برساند ، باعث مشکلات ستون فقرات و سایر عوارض ناخوشایند سلامتی شود.
بازی های تیراندازی طولانی مدت باعث هجوم آدرنالین می شوند که باعث پرخاشگری در دنیای واقعی می شود. کودک غیرقابل کنترل ، بی ادب می شود ، گفتار او می تواند ناهماهنگ و گیج کننده باشد. این حالت را می توان در یک کلمه "بازی کردن" نامید. این مجاز نیست! اما اگر این اتفاق افتاد ، پس
• شما باید روی روش های آب (دوش یا حمام) اصرار کنید ،
• یک لیوان نوشیدنی خنک به او بدهید تا تعادل آب در بدن را باز یابد ، که در اثر مسمومیت ناشی از ترشح آدرنالین مختل شده است ،
• او را برای از بین بردن تنش عضلانی به حرکت در آورید.
در آینده ، اطمینان حاصل کنید که بازی های رایانه ای با پیاده روی فعال در هوا به تناوب انجام می شود ، زمان دستگاه های دارای ارتباط شخصی را دوز می دهید.
نوآوری های فن آوری باعث شده كودكی كودكان ما كاملا متفاوت از كودكان ما باشد ، اما تأثیر منفی ابزارها می تواند صدمات جبران ناپذیری به سلامتی وارد كند. رعایت قوانین خاص به شما کمک می کند تا از بروز مشکلات جلوگیری کنید و از بروز وابستگی دردناک به رایانه جلوگیری کنید.
