مهم نیست که فرزند شما اکنون چند سال دارد. در هر سنی ، کودک باید از نظر روانی برای ظاهر یک خواهر یا برادر آماده شود. و این باید با مسئولیت کامل گرفته شود.
چگونه فرزند خود را برای یک خواهر یا برادر آماده کنیم
بارداری خود را از کودک خود پنهان نکنید. او یک عضو کامل خانواده است و حق دارد در مورد جبران قریب الوقوع اطلاعاتی بداند. به فرزند خود بگویید که مامان کودک کمی در شکم خود دارد که برای او خواهر یا برادر خواهد شد. بگو: "روزگاری در شکم من بودی ، اما اکنون خیلی بزرگ شده ای."
سعی کنید اکنون کودک را به این واقعیت تنظیم کنید که این مرد کوچک عزیزترین فرد برای او خواهد شد ، اینکه با او بازی خواهد کرد ، با او راه می رود. تصاویر نوزاد از فرزند اول خود را بیرون بیاورید ، به او نشان دهید که چقدر کوچک است. مشاهده آلبوم خانوادگی لازم است تا کودک تصور کند خواهر (یا برادر) متولد می شود و بلافاصله برای بازی با او در پارک می دود. کودک باید درک کند که ابتدا یک تکه جیر جیر کوچک ظاهر می شود ، که باید مورد مراقبت قرار گیرد ، که باید آن را دوست داشت.
به کودک بزرگتر بگویید چگونه به او یاد گرفت که خودش بنشیند ، راه برود و غذا بخورد. توضیح دهید که هنگام تولد کودک ، همه موارد یکجا را به او یاد خواهید داد. هنگام صحبت ، حتماً چیزی مانند موارد زیر را بگویید: «بالاخره شما بزرگتر خواهید شد. شما می توانید کارهای زیادی را انجام دهید و بیا ، وقتی خواهرت بزرگ شد ، ما به او خواهیم آموخت که هرم را جمع کند ، شما قبلاً می دانید چگونه این کار را انجام دهید؟ کمکم می کنی؟ بگذارید کودک احساس مهم بودن و مسئولیت پذیری کند.
سعی کنید حتی قبل از زایمان کودک را در مهمترین چیز متقاعد کنید - مادر همه را به یک اندازه دوست خواهد داشت. به هیچ وجه کودک نباید این احساس را داشته باشد که با به دنیا آمدن یک کودک کوچک ، دیگر او را دوست ندارید یا اینکه عشق کمتری داشته باشید. اکنون در مورد آن صحبت کنید. بعد از تولد کوچکترین فرزندتان ، خیلی بیشتر از الان مشکل خواهید داشت. و حسادت کودکانه هنوز هم خواهد بود ، از قبل با این موضوع برخورد کنید.
اجازه دهید کودک بزرگتر شکم شما را لمس کند در حالی که کودک کوچک هل می دهد. برای او بسیار جالب خواهد بود. به همه سالات پاسخ دهید - "چرا او فشار می آورد؟ من هم فشار آوردم؟ آیا او برای مدت طولانی فشار خواهد آورد؟ " دیگر.
پس از تولد فرزند دوم چگونه رفتار کنیم
اگر همه موارد بالا را انجام دهید ، پس از زایمان خود را ستایش کنید. زیرا زمان به شدت کم خواهد شد. اما در هر صورت ، تحت هر شرایطی ، حتی اگر از روی زمین بیفتید و فقط یک بالش در خواب ببینید ، کودک بزرگتر را از توجه خود محروم نکنید! هر چقدر خسته باشید ، با کودک خود بازی کنید ، یک افسانه بخوانید ، فقط با کودک خود صحبت کنید. او اکنون خیلی دلتنگ شماست. از این گذشته ، تقریباً تمام وقت شما صرف مراقبت از کودک کوچک می شود.
سعی کنید اکنون با کودک بزرگتر ارتباط بیشتری برقرار کنید. مهم این است که در روزهای اول پس از زایمان ، کودک شما خود را رها نکند و نسبت به کودک کوچک حسادت شما را شروع نکند. پس از همه ، اکنون مادر محبوب او از یک مرد کوچک دیگر مراقبت خواهد کرد. با کودک خود ارتباط برقرار کنید تا درک کنید احساس او نسبت به کوچکترین عضو خانواده چیست.
هرچه بیشتر از بزرگتر خود تعریف کنید. روشن کنید که او را دوست دارید. عشق مثل همیشه. اینکه او هنوز برای شما عزیز است. کودک را مجازات نکنید ، برای او توضیح دهید که ایجاد صدا ممنوع است ، به عنوان مثال وقتی کودک کوچک می خوابد. در غیر این صورت بیدار می شود و گریه می کند.
"شما یک بزرگسال هستید. بیایید بچه را آزرده نکنیم."
سعی کنید از یک کودک بزرگتر کمک بخواهید. به عنوان مثال ، حمام کردن یک کوچولو. بگذارید او فقط آنجا باشد ، شامپو و صابون را سرو کند. بگذارید درک کند که باید از مرد کوچک مراقبت کند ، زیرا او بزرگترین فرد است. اما به هیچ وجه کودکان را حتی برای یک دقیقه تنها نگذارید! در چنین شرایطی ، پرخاشگری کودکانه نهفته ، در صورت وجود ، خیلی اوقات بروز می کند. وقتی در نگاه اول کودک بزرگتر با کودک با گرما و مراقبت رفتار می کند اما در حقیقت حسادت و عصبانیت این است که مادر اکنون وقت کمتری به او اختصاص می دهد.
کودک بزرگ را مجبور نکنید (حتی اگر او قبلاً برای این امر کاملاً مستقل باشد) وقتی که کودک نمی خواهد با او بنشیند. به عنوان مثال ، كودكی در شرف رفتن به حیاط بازی است و شما او را به مراقبت از كوچك می سپارید. در این حالت غالباً عصبانیت ظاهر می شود.
- "وانکا (کاتکا ، لنکا ، پتکا) برادری ندارد - او آرام برای خودش راه می رود. و حالا برای من بنشین! و من اصلاً به کسی احتیاج ندارم."
منجر به چنین وضعیتی نشوید. بگذارید بزرگتر وقتی کوچکتر می خواهد از او مراقبت کند. از این گذشته ، او هنوز هم خودش کودک است!
با اسباب بازی های کودکان وضعیت را روشن کنید. دیگر نیازی نیست که از کودک بزرگتر بخواهید بلافاصله همه اسباب بازی ها را به کودک کوچکتر بدهد ، با این توضیح که اکنون آنها معمول هستند. بگذارید همه اسباب بازی های خاص خود و برخی چیزهای مشترک را داشته باشند. تا مشکلی پیش نیاید - "این مال من است! نه ، مال من است! " در همان زمان ، سپس به کودکان بیاموزید که اسباب بازی ها را با یکدیگر به اشتراک بگذارند ، و این نیز نیاز به آموزش دارد.
بعید است از حسادت دوران کودکی جلوگیری شود. اما می توانید از قبل کاملاً برای آن آماده شوید. و به س notالاتی که هنوز از کودک سال نشده است پاسخ دهید. نکته اصلی توجه است. توجه برابر وقتی فقط با کودک بزرگتر کار می کنید ، روزی دو ساعت کنار بگذارید. او اکنون به شما احتیاج دارد. مراقبت و علاقه شما برای او بهتر از هر کلمه ای خواهد بود. بگذارید خانواده شما فقط عشق و هماهنگی داشته باشند!
