بسیاری از مردم به این فکر می کنند که چه زمانی مردم عاشق می شوند ، چه چیزی آنها را وادار به تجربه این احساس شگفت انگیز و قوی می کند. به هر حال ، مدتهاست که شناخته شده است که عشق می تواند کاملاً ناگهانی به یک شخص برسد و در عین حال اصلاً لازم نیست که موضوع آن با زیبایی بی عیب و نقص یا شخصیت فرشته ای متمایز شود.
برداشت اول ، شباهت و مکمل بودن
عامل مهمی که در پیدایش یک احساس تأثیرگذار است اولین برداشت از فرد است. تصمیم در مورد دوست داشتن یا انتخاب شخص بالقوه ، اینکه آیا ارزش ایجاد یک رابطه با او را دارد ، در اولین جلسه تصمیم گرفته شده است. البته ، فرد بلافاصله شروع به فکر کردن در مورد آن نمی کند. به عنوان یک قاعده ، همه چیز در سطح ناخودآگاه اتفاق می افتد و فقط پس از آن در آگاهی رسوب می کند.
غالباً وقتی شخص عاشق می شود که چیزی شبیه به خودش ببیند ، چیزی که هر دو را از یکنواختی دنیای اطرافش جدا می کند. درست است ، افرادی که بیش از حد شبیه هم هستند اغلب نمی توانند با هم باشند ، زیرا این کار فقط کسل کننده می شود. معمولاً شخصی به دنبال شخصی است که بتواند در چیزی مکمل او باشد. بیهوده نیست که برخی از دختران ، مایل به عاشق شدن یک مرد جوان ، با موفقیت از تکنیک زیر استفاده می کنند: آنها از او می خواهند چیزی را به او بیاموزد که دوست دارد و می داند چگونه انجام دهد. گزینه ها می توانند بسیار متفاوت باشند: طراحی ، رقص سالن ، اسکیت روی یخ ، بازی بیلیارد ، رانندگی و غیره بی دلیل نیست که معلمان جوان گاهی با خوشحالی عاشق دانش آموزان خود می شوند.
خودخواهی که عشق را به وجود می آورد
به طرز عجیبی ، در اوایل عاشق شدن ، خودخواهی نقش زیادی در بروز آن دارد. به عبارت دیگر ، غیرمعمول نیست که فردی وقتی تحسین فضایل خود را در چشمان شخص تحسین می کند ، عاشق شود. از نظر تئوریک ، احتمال اینکه 2 نفر همزمان عاشق یکدیگر شوند ، بسیار ناچیز است. با این وجود ، این اتفاق خیلی نادر در زندگی رخ نمی دهد. مسئله این است که یک شخص ، اول از همه ، به کسی توجه می کند که در چشم او علاقه یا همدردی می بیند. تعارف به موقع ، که می تواند به زنان و مردان خطاب شود ، در اینجا نقش مهمی دارد.
همچنین اتفاق می افتد که یک فرد ممکن است عاشق شود وقتی ببیند که یک احساس نوپا به نفع او است. این به معنای محاسبه پیش پا افتاده نیست ، نوعی "کسب سود" در اینجا می تواند یک دنیای درونی غنی ، احساس شوخ طبعی ، مهربانی و سایر خصوصیات مثبت موضوع عشق باشد.
این طبیعت به قدری ذاتی است که زن و مرد نه تنها در خارج ، بلکه در طرز تفکر ، نحوه برقراری ارتباط ، عادت ها و غیره شباهتی به یکدیگر ندارند. عشق واقعی وقتی به آنها می رسد که یاد بگیرند یکدیگر را درک کنند و تفاوت های عادات و شخصیت ها را تحمل کنند. و مطمئناً ، وقتي وقت عشق فرا رسيد ، مردم عاشق مي شوند.
