بعضی از والدین با هدایت اصل "هیچ وقت عشق زیاد نیست" ، نه تنها با مراقبت مضطرب ، بلکه با کنترل و نظارت مداوم فرزندان خود را سرکوب می کنند. دلیل چنین محافظت بیش از حد (محافظت بیش از حد) می تواند عوامل مختلفی باشد: ترس از تنهایی ، احساس عدم رضایت در عشق ، عدم امنیت ، عدم اعتماد به کودک ، میل به قدرت ، تکرار تاریخچه کودکی شخص خود. اما این نوع تربیت پیامدهای منفی زیادی برای رشد کودک به همراه دارد.
دستورالعمل ها
مرحله 1
انواع محافظت بیش از حد
1. زیاده روی - کودک هر چیزی و بیشتر مجاز است. کودک در "مرکز جهان" قرار می گیرد ، در درجه اول آسایش ، سلامتی و رفاه او و منافع سایر اعضای خانواده در نظر گرفته نمی شود. کودک هیچ خواسته ، ممنوعیت ، مجازاتی را مطرح نمی کند. هرگونه هوی و هوس کودک بلافاصله برآورده می شود. والدین به کودک القا می کنند که او یک نبوغ است ، بهترین است.
مطمئناً برای چنین کودکی در مهد کودک آسان نخواهد بود و معلمان در مدرسه نیز چشم از موقعیت مجاز نمی بندند. همسن و سالان نیز ، از افراد غارت شده طرفداری نمی کنند. وقتی کودک نتواند انتظارات والدین را برآورده کند ، اختلالات عاطفی ، عقده ها و عزت نفس پایین به دنبال خواهد داشت.
گام 2
2. مطالبه گری - هیچ چیز و هرگز مجاز نیست. کودک تحت نظارت دائمی ، تحت کنترل والدین است. او مسئولیت های زیادی در خانه ، در تحصیل ، در کارهای مختلف فوق برنامه دارد. "شما موظف هستید" - اغلب اوقات کودک باید بشنود. کودک باید در مورد کوچکترین قدم خود به والدین خود گزارش دهد و بی عیب و نقص از الزامات بزرگسالان پیروی کند.
عدم اطمینان در توانایی های آنها ، عدم ابتکار عمل ، نداشتن موقعیت خودشان ، انزوا ، ارتباط محدود با دیگران. کودک در دوره نوجوانی متوجه رفتار ناعادلانه والدین خود می شود و شروع به عصیان علیه اقتدار آنها می کند.
مرحله 3
والدین با نشان دادن محبت و مراقبت از فرزندانشان ملاحظه می کنند. این وظیفه شماست که آموزش دهید ، نه شکستن. مراقب فرزندان خود باشید!
