اگر والدین ، وقتی در مورد تربیت کودک س askedال می شوند ، می گویند که هرگز عشق زیادی وجود ندارد ، باید محتاط بود و روشن کرد که منظور والدین دقیقاً از مفهوم "هرگز زیاد نیست". شاید ما در مورد محافظت بیش از حد صحبت کنیم؟
چه نوع محافظت بیش از حد می تواند باشد؟
محافظت بیش از حد می تواند وانمود کند ، و می گوید "همه چیز ممکن است و حتی خیلی بیشتر از همه". در این نوع محافظت بیش از حد ، کودک تقریباً ارزش جهانی کل خانواده است و تمام نیازهای همه اعضای خانواده سرانجام حتی به صفحه دوم ، بلکه به صفحه پنجم منتقل نمی شود و نیازها و خواسته های کودک حرکت می کند به جلو هیچ شرایطی برای کودک وجود ندارد ، هیچ منعی و تربیتی برای او وجود ندارد.
همچنین ، محافظت بیش از حد ممکن است خواستار باشد ، یعنی می گوید "هیچ چیز و بیشتر". در اینجا توجه زیادی به کودک نیز می شود ، اما فقط آنها او را بت نمی گذارند ، او را تحت کنترل دقیق ترین حالت قرار نمی دهند. کودک به سادگی تحت الشعاع تعهدات مختلف قرار دارد و والدین با کلمات "شما باید" به او متوسل می شوند. با تقاضای بیش از حد سرپرستی ، کودک باید هر قدم را که برمی دارد به مادر و پدرش گزارش دهد و همچنین آنها را در مورد کوچکترین تغییرات در برنامه های خود آگاه کند.
عواقب ناشی از محافظت بیش از حد چیست؟
در صورت وانمود بیش فعالی ، کودک ممکن است در مهد کودک با مشکلات سازگاری جدی روبرو شود. مسئله این است که کودکی که مورد پرستش قرار گرفته ، بسیار غنیمت بوده ، فقط با بیزاری و نادانی همسالان خود روبرو خواهد شد. اگر کودک به مهد کودک نرود ، اما بعد از 7 سال از چنین زندگی خراب ، مستقیم به مدرسه برود ، بسیار بد است. علاوه بر این ، هر دو معلم و مربی رفتار خوبی با کودک نخواهند داشت ، که مطمئن است همه چیز برای او مجاز است و او هرگز مجازات نخواهد شد.
علاوه بر این ، اگر "نبوغ" و "استعداد" کودک که به طور مصنوعی ایجاد شده است ، در مدرسه ای که در آن رقابت وجود دارد ، به راحتی در همه موارد تأیید نشود ، کودک نه تنها از خود و توانایی های خود ناامید می شود ، بلکه دریافت می کند ضربه جدی به عزت نفس و نفرت شدید مادرش با پدر به دلیل تقلب.
در حالت دوم ، وقتی هر نفس کودک کنترل می شود ، کودک فاقد ابتکار عمل ، ناامن می شود. بعلاوه ، چنین کودکی هرگز نظر خودش را نخواهد داشت ، خودش را ابراز نمی کند یا برنامه ریزی نمی کند. و البته او محفوظ خواهد بود و بیش از 5 دوست نخواهد داشت.
کودک خیلی زود متوجه همه وحشت های چنین تربیتی می شود و ممکن است عصیان کند. عصیان به عنوان یک شکل نهفته ، به صورت دروغ ، اغراق در بیماری و تلاش برای فرار از مسئولیت ها ظاهر می شود. فرم باز - پرخاشگری ، نافرمانی.
نتیجه
اگر ناگهان خود را به تلخی در یکی از توصیفات شناختید ، بلافاصله قوانین خود را در مورد تربیت کودک تغییر دهید ، در غیر این صورت خطر بزرگ شدن فردی ناامن و محفوظ را دارید که هرگز در دنیا درک نمی شود اگر به تعلیم و تربیت نپردازد و شما را ترک کند. خیلی دور.
