در حدود سه سالگی ، کودک به هر طریق ممکن سعی می کند از "من" خود دفاع کند. در همان زمان ، برخی گریه می کنند ، دیگران پای خود را زیر پا می زنند و روی زمین می غلتند ، برخی دیگر با مشت و غیره به سمت مادر خود می شتابند. در چنین مواردی چگونه رفتار کنیم تا از یک وضعیت درگیری با حداقل ضررهای روانی خارج شویم.
البته ، بهتر است از هیستری جلوگیری شود ، برای این امر تعدادی قانون وجود دارد که کودک باید از کودکی به وضوح آنها را بشناسد. به عنوان مثال ، به محل خروجی وارد نشوید ، خودتان از جاده عبور نکنید ، چاقوها و قیچی ها را لمس نکنید ، و غیره. کودک باید حق انتخاب داشته باشد: حالا می خواهید غذا بخورید یا بعد از کارتون؟ کودک می فهمد که مجبور است غذا بخورد ، اما کودک در چه زمان و چه زمانی تصمیم می گیرد.
هیستری ابتدایی را می توان با علائم مختلف تشخیص داد: کودک نفس خود را نگه می دارد ، لبهای خود را جمع می کند ، اشک در چشمان او ظاهر می شود ، و غیره در چنین مواردی ، باید سریع توجه او را به چیز دیگری معطوف کنید ، یک اسباب بازی ارائه دهید ، با هم قرعه کشی کنید یا کتاب بخوانید.
اما گاهی اوقات اتفاق می افتد که جلوگیری از هیستری امکان پذیر نبوده و رسوایی کاملاً در حال جابجایی است. در چنین مواردی چه باید کرد؟
انعطاف پذیر بمانید. بیشتر اوقات ، کودکان در مکان های شلوغ احساس ناراحتی می کنند: فروشگاه ها ، کلینیک ها ، حمل و نقل عمومی. مادر ، از ترس محکومیت دیگران ، احساس گناه برای این رفتار کودک ، سعی می کند کودک را متقاعد کند ، و اگر کمکی نکرد ، کودک را فریاد بزنید یا کتک بزنید. در اینجا شما باید سعی کنید از دیگران انتزاع کنید و در جهت منافع خود و کودک رفتار کنید.
ظرفی برای احساسات کودک خود باشید. ابتدا باید بفهمید که در طی یک هیستری برای کودک چه اتفاقی می افتد. پس از دریافت امتناع از هر کاری ، ابتدا ناراحت می شود ، سپس عصبانی می شود ، رفتارهای نامناسبی از خود نشان می دهد. کودک دیگر نمی تواند به تنهایی از این حالت خارج شود و هیستری به رشد خود ادامه می دهد. در حالت اشتیاق ، او دیگر مادرش را نمی شنود و به اقناع پاسخ نمی دهد. به هیچ وجه نباید در سکوت بایستید و منتظر پایان هیستری باشید ، نباید کودک را با احساسات خود تنها بگذارید ، این امر روان کودک را به شدت آسیب می بیند. دیگر نیازی به ادامه سرزنش کودک یا گفتن "نه" نیست ، ارزش این است که سعی کنید احساسات و عواطف کودک را درک کنید ، در برابر نفرت او مقاومت کنید و کودک گریه و آرامش می کند.
در هنگام عصبانیت ، باید کودک را بغل کرد ، در صورت امکان او را به مکان دیگری برد. اگر عصبانیت در خانه اتفاق افتاده است ، می توانید کودک را در پتو بپیچید و ناز کنید. وقتی کودک عملاً آرام شد ، باید او را به نفس کشیدن عمیق ، نوشیدن آب و غیره دعوت کنید.
پس از عصبانیت ، توصیه می شود که در کنار کودک باشید ، او و رفتار او را توضیح دهید. از لحظاتی بگویید که رفتار کودک برای شما خوشایند بوده است.
