بعضی اوقات کودکان از بزرگترهای خود اطاعت نمی کنند ، کارهای ناشایست انجام می دهند که نمی توان آنها را از قلم انداخت. تنها یک راه وجود دارد - مجازات. نباید ظالمانه باشد بلکه باید یک درس آموزشی باشد.
لازم است
صبر ، عشق ، ثبات ، آرامش
دستورالعمل ها
مرحله 1
اوضاع را بالا نبرید. کودک خود را با آرامش ، عصبانی نبودن مجازات کنید. مجازات انتقام ، تحقیر یا کینه نیست. از مجازات بدنی استفاده نکنید مگر اینکه کاملاً ضروری باشد. هنگام تنبیه کودک ، شدت و سن جرم را در نظر بگیرید. کودکان زیر 2-2 ، 5 سال ، مجازات به معنای واقعی کلمه عملا بی معنی است. در اینجا ، در عوض ، باید در مورد حذف موقعیت هایی صحبت کنیم که کودک را به نافرمانی تحریک می کند.
گام 2
در سن 2 تا 4 سالگی ، کودک خود را به عنوان یک شخص درک می کند ، شروع به درک این می کند که کدام یک از اقدامات دیگران را خشنود می کند ، و کدام یک را ناراحت یا آزار می دهد. علی رغم این واقعیت که درک قبلاً حاصل شده است ، توانایی کنترل رفتار خود هنوز ناقص شکل گرفته است. در این مرحله از زندگی ، کودکان "جانشینی" دارند که همه خشم هایی را ایجاد می کند که والدین و عزیزانشان را دیوانه می کند. این باعث می شود که کودک بتواند خود را از احساس شرم خلاص کند ، زیرا بیشتر آنچه اتفاق می افتد توسط او انجام نمی شود ، بلکه توسط شخص دیگری انجام می شود. با کودک خود بیشتر صحبت کنید.
مرحله 3
سعی کنید باور کنید که کودک شما را فریب نمی دهد ، با این ادعا که این یک "اسم حیوان دست اموز از جنگل" است. واقعیت این است که بچه هنوز خیلی راحت خیال را با واقعیت اشتباه می گیرد. وظیفه والدین این است که بفهمند چرا کودک این کار را انجام داده است. از او س Askال کنید ، با او صحبت کنید و به رفع اوضاع کمک کنید. اگر کودک خود را اذیت نکرده اید ، و او از عصبانیت یا محکومیت شما نمی ترسد ، پس به احتمال زیاد با کمال میل با شما گپ خواهد زد.
مرحله 4
فراموش نکنید که در این سن نوزادان اغلب برخلاف والدین خود عمل می کنند. و آنها این کار را به هیچ وجه انجام نمی دهند زیرا نمی خواهند با شما حساب کنند ، آنها فقط نیاز به احساس استقلال ، توانایی ها و مرزهای خود دارند. اگر کودک را برای این مجازات کنید ، نبردی را آغاز خواهید کرد که در آن هیچ برنده ای وجود نخواهد داشت. نارضایتی خود را از رفتار کودک ، که برای سن او در دسترس است ، ابراز کنید ، برای او توضیح دهید که چه چیزی شما را در رفتار / عمل شما ناراحت کرده است.
مرحله 5
اگر می بینید کودک نگران رفتار ناشایست است ، این احساسات را تشدید نکنید. سعی کنید از او حمایت کنید. نکته اصلی این است که کودک درک کند که کار انجام شده کم و بیش قابل حل است ، که او یک انسان است و می تواند اشتباه کند. برای فرزندتان توضیح دهید که دفعه بعد چگونه سعی کند متفاوت باشد و از دردسر جلوگیری کند. با درک این موضوع ، کودک به سرعت یاد می گیرد که انتقاد بیشتری نسبت به خود و رفتار خود داشته باشد. اگر او نمی فهمد که ، مثلاً گرفتن یا شکستن اسباب بازی شخص دیگری با زور ، کار بدی انجام داده است ، باید خیلی جدی فکر کنید. کاملاً ممکن است که ، هنگام تربیت کودک ، از ناراحت کردن او با این خبر ترسیده باشید که در کاری اشتباه کرده باشد ، به طوری که اکنون کودک با انجام برخی اقدامات اصلاً آماده پذیرش آن نیست.
