در طلاق والدین ، کودک یک درام روانشناختی دشوار را تجربه می کند. اما رفتار صحیح مادر و پدر ، اطلاعات قابل اعتماد و اعتماد به نفس در آینده باعث می شود که این لحظه با درد کمتری تجربه شود. رفتار صحیح دیگران در این لحظه از حداکثر اهمیت برخوردار است.
دستورالعمل ها
مرحله 1
شما باید در مورد طلاق با فرزند خود در زمانی صحبت کنید که از قبل از این تصمیم مطمئن هستید. درست فکر کن عدم اطمینان می تواند بسیار ترسناک و استرس زا باشد. اگر به تصمیم خود اطمینان دارید ، لطفاً اخبار را با هم به اشتراک بگذارید. این باید یک بحث خانوادگی باشد.
گام 2
در مورد چنین شرایطی صحبت کنید ، به ما بگویید زندگی آینده شما چگونه رقم خواهد خورد. برای یک کودک ، همه چیز باید بسیار ساده باشد - با چه کسی زندگی می کند ، چگونه با والدین دوم ارتباط برقرار می کند. مکالمه باید آرام و بدون عجله باشد ، تا باعث ترس و تحریک پرخاشگری نشود.
مرحله 3
از عبارات "ما رها شدیم" یا "شما رها شده اید" را با کودک استفاده نکنید. اگر فقط یک نفر رفته باشد ، دیگران نیز می توانند آنجا را ترک کنند. کودک ممکن است ترس داشته باشد که به زودی تنها بماند ، که همه اقوام و نزدیکان او را ترک کنند.
مرحله 4
از جانبداری نپرسید. انتخاب آسان نیست. این فرصت را می توان بعد از 15-16 سال داد. تا این سن سعی کنید که شخص کوچک قضاوت درباره همسر / یا نزدیکان را نشنود. حتی یک فرد بالغ نیز قادر به درک این نیست که چه کسی درست است و چه کسی نه. معضلاتی از این دست می تواند منجر به ضربه شود.
مرحله 5
در حضور کودک مسائل را مرتب نکنید ، قسم نخورید ، صدای خود را بلند نکنید. این رفتار احساس گناه ایجاد می کند. آیا واقعاً دوست دارید فرزندتان فکر کند که تا آخر عمر به خاطر او طلاق گرفته اید؟ طلاق مسئله دو نفر است ؛ نیازی نیست که همه اعضای خانواده را در آن شروع کنید.
مرحله 6
به پسر یا دخترتان بگویید که فرقی نمی کند او را دوست داشته باشید. پیشنهاد کنید که هرگز او را رها نکنید. با هم وقت بگذارید ، بازی کنید ، تکالیف را انجام دهید. بگذارید طلاق دلیلی برای کاهش میزان ارتباطات نباشد ، زیرا کودک در این دوره است که واقعاً به آن احتیاج دارد.
