کودکان قطعاً به مداحی احتیاج دارند. تأیید والدین نه تنها آسایش روانی برای کودک فراهم می کند ، بلکه رفتار خوب را نیز فراهم می کند. کودک را به طرق مختلف ستایش کنید ، اما بسیاری از والدین اغلب اشتباهاتی انجام می دهند که باید یاد گرفته شود تا از آنها اجتناب شود.
غالباً از والدین می توانید فقط "هوشمندانه" یا "خوب آگاهانه" را بشنوید ، البته این خوب است ، اما مشخصات ویژه برای رشد صحیح کودک مهم است ، بنابراین باید تعریف و تمجید را گسترش داد. اگر كودكی بعد از غذا ظرف ها را پاك كرد یا اتاق را مرتب كرد ، لازم است از این بابت ستایش شود ، نه تنها برای بهبود خلق و خوی و عزت نفس ، بلكه برای اینكه روشن شود والدین انتظار چنین اقداماتی را از فرزند خود دارند در آینده.
یکی دیگر از اشتباهات رایج ستایش سرزنش آمیز است. اگر کودکی کاری را بسیار خوب انجام داده باشد ، ستایش از او به شرح زیر بی مناسبت است: "امروز عالی کار کردی ، می توانی ، هر وقت بخواهی ، نه مثل دفعه قبل." چنین تعارفی هم باعث افزایش عزت نفس می شود و هم باعث آزار همزمان می شود. تعریف و تمجید باید انجام شود تا فقط یک احساس مثبت باقی بماند ، و نه اشاره ای به این که دفعه قبل همه کارها خیلی بد انجام شده است.
به هیچ وجه نباید شأن و منزلت شخص دیگری را تحقیر کنید در حالی که تعریف می کنید: "نقاشی شما بسیار بهتر از نقاشی همکلاسی شما (دوست ، خواهر ، برادر) است" اگر کودک رقابت کند ، باید فقط با خودش این کار را انجام دهد ، هر بار نتایج را بهبود می بخشد. در این حالت ، کوچک شمردن کودک دیگر اتفاق نمی افتد ، که می تواند منجر به ایجاد روابط نادرست بین کودک و همسالان شود. ستایش باید به گونه ای باشد که کودک درک کند که دستاورد امروز خود یک قدم جلوتر از آنچه دیروز موفق شده است ، باشد.
تاکتیک اشتباه دیگر عدم تمایل به تمجید از کودک است ، و این را با این واقعیت توضیح می دهد که او مغرور خواهد شد و شروع به انجام ضعیف وظایف خود می کند. تأیید صحیح همیشه تحریک کننده است و نبود آن نه تنها باعث کاهش عزت نفس می شود ، بلکه کودک را از انجام هر کاری دلسرد می کند. عدم تحسین ، تمام اقدامات مثبت کودک را بی ارزش می کند و این منجر به این واقعیت می شود که وی دیگر از انجام آنها منصرف می شود. در این حالت می توان اطمینان حاصل کرد که رفتار بدی ظاهر می شود ، کودک با آن سعی می کند کم توجهی والدین را جبران کند.
