در قرن گذشته ، روشهای مختلف زیادی برای تربیت کودکان ظاهر شده است. علاوه بر این ، هر یک از آنها یک رویکرد فردی به وضعیت است که آن را طبق اصل خاص خود پوشش می دهد.
تمام روشهای تربیت کودکان ممکن است با یکدیگر مشابه یا کاملاً متفاوت باشند و حتی با یکدیگر در تضاد باشند. اما اینکه کدام یک بهتر است ، تجارت هر یک از والدین است ، با این حال ، باید نه تنها اعتبار آنها بلکه مفید بودن آنها برای کودک متولد شده را نیز در نظر گرفت. تربیت یک لحظه نسبتاً مهم در زندگی هر پدر و مادری است ، زیرا زندگی آینده یک فرد در حال رشد به قوانین رفتاری و سایر ارزشهایی بستگی دارد که از کودکی سرمایه گذاری شده است. و شخصیت انسانی شکل گرفته مستقیماً به دیدگاههای مربوط به زندگی و همچنین خصوصیات اخلاقی ، معنوی و انسانی بستگی دارد.
فرانسه مثال خوبی در تربیت است ، که تحریم هایی را پیش بینی می کند ، بدون اینکه خدشه ای به شخصیت کودک وارد کند و حتی به کودک این اعتماد به نفس را بدهد - هم در زندگی و هم در خودش. این نوع تربیت در بسیاری از کشورها انجام می شود. اما اهمیت این است که والدین امروزی با در نظر گرفتن این روش به روش های قدیمی نمی خواهند فرزندان خود را با ممنوعیت نقض کنند ، اگرچه این مسئله می تواند برای آنها و فرزندانشان به مشکل تبدیل شود. یک کودک کوچک ، که حدود پانزده ماه دارد ، نمی تواند هیچ تصمیمی بگیرد ، او به راحتی توانایی آن را ندارد. با این حال ، او می خواهد احساس کند "زائد نیست" ، یعنی اعتراض می کند ، عقاید خود را نشان می دهد ، آرزو دارد که شنیده شود. اما چنین کودکی هنوز هیچ قانونی نمی داند ، بنابراین نمی داند در برابر چه چیزی مقاومت کند. در این حالت ، انتقال ابتکار عمل به دست او او را سرکوب می کند ، گم می شود و می تواند به خودش آسیب برساند.
