کودک با دستگاه گوارش ضعیف متولد شده است ، لازم است که آن را به تدریج و به موقع به غذای معمولی منتقل کنید. ویژگی های عملکردی بدن کودک نیاز به آمادگی خاصی برای هر چیز جدید ، به ویژه برای تغییر در محصولات دارد.
در ماه های اول زندگی ، کودک فقط رفلکس های ذاتی دارد - مکیدن و بلع ، غدد معده عملکرد ضعیفی دارند. بنابراین ، تمام مواد غذایی برای نوزاد تازه متولد شده شیر مادر یا شیرخشک نوزاد است.
به تدریج ، با شش ماه زندگی ، سیستم هضم شروع به بازسازی می کند. کودک دندان دارد ، آنزیم های معده فعالیت آنها را افزایش می دهد. در این زمان ، اولین غذای کمکی از آب میوه ها و پوره سیب زمینی معرفی می شود ، سپس دامنه غذای آب پز و رنده شده کمی گسترش می یابد.
سازماندهی مجدد بدن
با حدود یک سال زندگی ، عملکرد بدن به طور اساسی بازسازی می شود ، دندان ها رشد می کنند و سبزیجات و میوه های سخت لازم است. برای هضم راحت ، از قبل آبگوشت و محصولات لبنی مورد نیاز است.
کودک فعال تر می شود و تمام حرکات انرژی مصرف می کنند که در کربوهیدرات های پیچیده وجود دارد. بدن چنان تغییر می کند که به تنوع بیشتری در غذاها نیاز دارد. در این زمان است که باید تغذیه کودک را با غذای معمولی شروع کنید.
کار داخلی بدن نیز در حال بازسازی است. سیستم هضم به درستی کار می کند ، غذا در یک جهت حرکت می کند ، قارچ متوقف می شود. غلظت آنزیم ها باعث تجزیه ترکیبات پیچیده غذایی می شود. نوزادانی که از شیر مادر تغذیه می کنند ، انتقال آنها به محصولات بزرگسالان را کمی سخت تر و طولانی تر از نوزادان تغذیه شده با شیر خشک می دانند.
جلب توجه به محصولات
بهتر است که با توجه به پاسخ سلامتی کودک ، مرحله ای ترکیب جدیدی از غذا معرفی شود. محصولات باید با ظاهر اشتها آور کودک او را مورد توجه قرار دهند. بهتر است از ظروف غیرمعمول و رنگارنگ برای کودکان استفاده کنید.
در یک سالگی ، زمان احساسات زنده فرا می رسد. برای کودک جالب است که همه چیز را امتحان کند و او برای مشکلات جدید آماده است. کودک از قبل درک کرده است که غذا باید قبل از بلعیدن جویده شود. آگاهانه سلیقه ها را درک می کند ، ظروف مورد علاقه ظاهر می شود ، کودک قادر است به وضوح تنظیمات خود را با حرکات بیان کند ، که به والدین کمک می کند تا از فهرست غذاهای معمولی استفاده کنند. او دوست دارد از قاشق و چنگال استفاده کند ، در این سن کودک یاد می گیرد که به طور مستقل غذا بخورد.
برنامه ریزی برای انتقال به وعده های غذایی معمولی برای هر کودک فردی است ، اما باید مصرف آنها را به یک سال محدود کنید. نکته اصلی این است که این روند صاف باشد و به پاسخ های کودک گوش دهید.
اگر کودکی آلرژی یا بیماری جدی جسمی دارد ، دوره انتقال به محصولات بزرگسال تا حدودی به تأخیر می افتد. سن یک و نیم تا دو سالگی مناسب تر خواهد بود. نباید عجله کنید تا آسیب بیشتری به سلامتی کودک وارد نکنید.
