سه سالگی سنی است که کودک احساس می کند مانند یک فرد مستقل و منفرد احساس می شود. او خواسته های خاص خود را دارد ، که گاهی اوقات با نظر والدینش مخالف است ، که می تواند باعث تحریک و حتی خشم شود. علاوه بر این ، در این سن ، کودکان هنوز به سختی می توانند خواسته های خود را با کلمات بیان کنند و به همین دلیل ناراحت می شوند ، که این امر نیز منجر به گریه و فریاد می شود.
چرا کودک مزاحمت می اندازد؟
کودک در سه سالگی به دلایل زیادی می تواند عصبانیت ایجاد کند.
اول اینکه ، کودکان در این سن قبلاً فهمیده اند که آنها با مادرشان یکی نیستند ، آنها افراد جداگانه و مستقلی هستند. آنها نیازهای خاص خود را دارند و از آنجا که بچه های کوچک نمی دانند چگونه صبر کنند و هنوز صبر و تحمل ندارند ، آنها خواستار تحقق خواسته های خود می شوند و پس از رد شدن ، بسیار ناراحت می شوند و عصبانی می شوند.
ثانیاً ، علی رغم استقلال ، کودکان سه ساله می خواهند والدینشان هرچه زودتر عشق خود را نشان دهند ، که قبلاً بدون قید و شرط به نظر می رسید - اکنون آنها به اعمال و اعمال احتیاج دارند و کودکان هنوز نمی توانند کلمات و اصطلاحات مراقبت را به عنوان عشق در نظر بگیرند.
ثالثاً ، آنها قبلاً می دانند که چگونه کارهای اساسی را انجام دهند: راه رفتن ، صحبت کردن ، لباس پوشیدن ، غذا خوردن ، اما هنوز فرصت کمی دارند. بنابراین ، اغلب ترس از اینکه او تنها بماند ، رها شود ، ایجاد می شود. همه این احساسات بیش از حد پیچیده و پیچیده است که با کلمات بیان نمی شود و کودک ناراحت می شود ، جیغ می کشد ، گریه می کند و عصبانیت می کند.
گاهی اوقات کودک می داند که احساس خشم به رسیدن به هدفش کمک می کند و اگر اسباب بازی جدید ، شیرینی ، تماشای کارتون یا حتی بازی می خواهد این روش را اعمال می کند ، در این صورت این یک روش دستکاری است که نباید تشویق شود. و در بسیاری از موارد ، کودکان به سادگی هنوز نمی دانند که چگونه احساسات منفی خود را کنترل کنند و آنها را از این طریق - به صورت عصبانیت - نشان دهند.
در صورت هیستریک چه باید کرد؟
اول از همه ، در هر زمان و هر کجا که کودک احساس خشم می کند ، آرام باشید و حوصله خود را از دست ندهید. سعی نکنید با محکومیت او را آرام کنید و یا با فریاد یا ممنوعیت او را متوقف کنید. یا توصیه می شود به هیچ وجه در برابر بروز خشونت عواطف واکنش نشان ندهید ، یا اگر هیستری غیرقابل کنترل شد کودک را در آغوش بگیرید و بغل کنید. همزمان کلمات شیرین را بیان کنید و او را دلداری دهید.
برخی از روانشناسان توصیه می کنند که به اتاق دیگری بروند و کودک را تنها بگذارند - اگر این فقط یک دستکاری حیله گرانه باشد ، او به سرعت آرام خواهد شد. اما با یک هیستریک واقعی ، کودک می تواند ترسیده شود وقتی کسی وجود ندارد ، بنابراین بهتر است آنجا باشید و منتظر بمانید تا احساسات فروکش کنند.
در هر صورت ، وقتی کودک چیزی را می طلبد ، حتی در انظار عمومی امتیاز ندهید - او به سرعت می فهمد که از این طریق می توانید شرایط خود را تعیین کنید. والدین باید بر اوضاع کنترل داشته باشند. اگر کودک بیش از حد خشونت آمیز رفتار کند ، باید او را به مکان امن تری منتقل کنیم.
پس از عصبانیت ، به آرامی با کودک خود صحبت کنید ، سعی کنید خود را با کلمات بیان کنید ، به دلیل ناراحتی او ، تا او بفهمد که این روش موثرتر در بیان خواسته های خود است.
