بسیاری از مردم از کمبود توجه ، نبود یک عزیز در این نزدیکی رنج می برند. در کودکی ، هر کودکی ، اگر اتفاقی بیفتد ، به سمت مادرش می دود. او همیشه درک خواهد کرد و کمک خواهد کرد. هرچه فرد بزرگ می شود ، این روابط متفاوت می شود ، مادر همیشه نمی تواند کمک کند و به او نزدیک شود و نیاز به حمایت بیشتر می شود ، بنابراین همه به دنبال یک دوست واقعی هستند.
دوستی یک رابطه فداکارانه و در عین حال شخصی است که بین افراد برقرار می شود. آنها بر اساس اعتماد ، همدردی متقابل ، صداقت ، سرگرمی ها و علایق مشترک بنا شده اند. پیش شرط شکل گیری و توسعه بیشتر روابط دوستانه عدم وجود رقابت بین فردی و موقعیت نسبتاً برابر در نردبان اجتماعی است. دوستان واقعی نه به خاطر هیچ یک از دستاوردها یا ارتباطات شما ، بلکه فقط به این دلیل شما را دوست خواهند داشت. آنها برای کمک به شما مراجعه خواهند کرد. و برعکس ، این افراد هستند که در هر شرایطی قادر به کمک و پشتیبانی شما خواهند بود. فقط یک دوست واقعی هرگز شما را تنها (یا تنها) نمی گذارد. دلتان برای این شخص تنگ خواهد شد وقتی که او در اطراف نباشد ، و در لحظه ملاقات فکر خواهید کرد "و چرا من اینقدر دلم برای او تنگ شده است؟" بعد از همه ، دوستی واقعی مانند عشق است ، این قوی ترین احساسی است که متحد می شود قلبها. در دنیای مدرن یافتن چنین دوستانی بسیار دشوار است ، زیرا مردم بیش از حد از دوست بالقوه خود تقاضا می کنند. به طور کلی ، شما نیازی به جستجوی دوستان ندارید ، آنها در نهایت خود را پیدا می کنند. به عنوان مثال ، هنگامی که به کمک شخصی احتیاج دارید. کمک یک دوست باید معنوی باشد. چنین کمکی را به راحتی نمی توان با نوعی حمایت مادی مقایسه کرد ، زیرا این احساسات و مراقبت واقعی ، توصیه های خوب و همدردی است … نیازهای جسمی فرد به کمک می تواند چیزهای ناچیزی در زندگی او باشد ، اما باز هم آنها بازی های بسیار بزرگی دارند نقش … در عین حال ، این نیازهای اخلاقی است که وقتی افراد در یک وضعیت استرس زا ، در افسردگی قرار می گیرند ، بسیار مهم است. دوستی واقعی هیچ قانونی ندارد ، دوستان می توانند قوانین خود را تنظیم کنند. به هر حال این فقط رابطه شخصی آنهاست. به طور طبیعی ، در دوستی نه تنها استفاده از کمک در صورت لزوم ، بلکه حمایت و کمک در مقابل نیز لازم است.
