با وجود همه ناسازگاری ظاهری کلمات "طلاق و بارداری" ، این نیز اتفاق می افتد. تقریباً بسیاری از زنان در شرایطی قرار می گیرند که پس از قطع رابطه با همسرش از بارداری مطلع می شوند و یا حتی به دلیل موقعیت خود نمی توانند به زندگی مشترک با همسرش ادامه دهند. در این مورد به راحتی نمی توان توصیه های جهانی داشت ، اما اگر از قوانین خاصی پیروی کنید ، یافتن آرامش خاطر راحت تر خواهد بود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، به یاد داشته باشید که کودک مقصر به دنیا آمدن در این شرایط نیست و تصمیم گیری در مورد سقط جنین آخرین راه حل ممکن برای این مشکل است. مطمئناً تنها ماندن با یک کودک کوچک در آغوش شما بسیار ترسناک است ، اما ضرب المثل قدیمی می گوید خدا یک کودک می دهد ، بنابراین او نیز به یک کودک می دهد. بنابراین ، لازم است هوشیارانه فکر کنید و سعی کنید پیامدهای طلاق را به حداقل برسانید ، تا به کودک آینده آسیب نرساند.
گام 2
شرایط را تجزیه و تحلیل کنید و سعی کنید دلایل اتفاق را درک کنید. اگر شوهر نتوانست از عهده مسئولیت محول شده به خود برآید و با دانستن پدر بودن در آینده ، آنجا را ترک کرد ، پس آیا چنین شریک زندگی ای لازم است؟ کودک به پدری احتیاج دارد که در هر شرایطی به مادرش کمک کند ، هر چقدر هم سخت باشد.
مرحله 3
خود را به خاطر آنچه اتفاق افتاده سرزنش نکنید ، حتی اگر موارد کوتاهی وجود داشته باشد. در این حالت ، فروپاشی روابط قبلاً اتفاق افتاده است و درک اینکه در برخی اقدامات اشتباهاتی رخ داده است کار آسانی نخواهد بود. علاوه بر این ، این واقعیت که مردی یک زن باردار را ترک کرده اعتبار زیادی نیز برای وی ندارد.
مرحله 4
تصور نکنید که روش هایی برای گذراندن بدون طلاق از طریق درد وجود دارد. افسوس که قطعاً صدمه خواهد دید ، اما انتظار برای کودک به شما اجازه نمی دهد که آرام باشید و درگیر خود غرق شدن شوید. با گذشت زمان ، احساسات کسل کننده خواهد بود و نگاه به یک کودک خندان فقط باعث ایجاد شکوه در رابطه با شوهر سابق خواهد شد که نمی تواند از این معجزه لذت ببرد.
