در حال حاضر ، به دلیل تغییر در ماهیت تغذیه ، معرفی محصولات جدید ، اکثر مردم مقدار کافی مواد مغذی ضروری از جمله ویتامین ها را دریافت نمی کنند. این به ویژه برای کودکان مهم است. کودکان ، برخلاف بزرگسالان ، به سرعت رشد می کنند ، که به یک رژیم غذایی منطقی و مغذی نیاز دارد.
تأثیر ویتامین ها بر بدن کودک
انتخاب یک یا یک ویتامین دیگر به سن کودک بستگی دارد ، اینکه آیا فرد به برخی ویتامین ها عدم تحمل فردی دارد. علاوه بر این ، میزان مصرف به میزان زیادی توسط میزان کمبود ویتامین تعیین می شود. این می تواند هیپویتامینوز باشد - کمبود متوسط یک یا ویتامین دیگر ، کمبود ویتامین - درجه شدید ، همچنین به اصطلاح پلی هیپویتامینوز وجود دارد.
مطلوب است که ویتامین ها به خصوص برای کودکان کم طعم داشته باشند. هنگام خرید ، باید به تاریخ انقضا ، علائم و موارد منع مصرف توجه کرده و دوز مناسب را انتخاب کنید. هر ویتامین نوع خاصی از متابولیسم را تنظیم می کند.
ویتامین A ، رتینول - بینایی کودکان را عادی می کند ، ساختار غشای مخاطی و پوست را بهبود می بخشد ، که برای ارگانیسم در حال رشد مهم است. ویتامین D توسط کودک برای جلوگیری از راشیتیسم مورد نیاز است ، این ویتامین در متابولیسم نمک آب و مواد معدنی ، استخوان سازی شرکت می کند. به دلیل کمبود آن ، کودکان دچار راشیتیسم یا نرم شدن استخوان می شوند.
ویتامین E ، توکوفرول - به افزایش قدرت عضلات کمک می کند ، عملکرد را بهبود می بخشد. این نقش مهمی برای کودکان در سنین مدرسه با استرس جسمی و روحی بالا بازی می کند. علاوه بر این ، عملکرد غدد داخلی را تنظیم می کند.
ویتامین K ، فیلوکینون - بخشی از سیستم انعقاد خون است. مهمترین ویتامینهای محلول در آب ویتامینهای گروه B و ویتامین C هستند. ویتامین C اسید اسکوربیک است که متابولیسم پروتئین را عادی می کند و پروتئینهای کودکان منبع اسیدهای آمینه ضروری هستند.
از آنجا که کودکان اغلب بیمار هستند ، ویتامین C مفید خواهد بود زیرا باعث افزایش ایمنی می شود. علاوه بر این ، کلاژن با کمک آن سنتز می شود که برای افزایش قابلیت ارتجاعی پوست کودکان لازم است. اسید اسکوربیک رگ های خونی بدن کودک را تقویت می کند. برای عادی سازی فعالیت سیستم عصبی در کودکان ، ویتامین های گروه B از اهمیت زیادی برخوردارند ، که برای انواع متابولیسم: پروتئین ، چربی ، کربوهیدرات ارزشمند هستند.
انتخاب ویتامین ها بستگی به سن کودک دارد
ویتامین ها باید براساس سن کودک انتخاب شوند. مسئله این است که ، با توجه به دوره بندی سن ، در یک دوره خاص از رشد و نمو ، کودکان به مواد خاصی نیاز دارند. بنابراین ، 3 دوره بحرانی کمبود ویتامین وجود دارد: از 2 تا 5 سال ، از 5 تا 7 و از 7 تا 12.
در سن شیرخوارگان ، کودکان به طور فعال در حال توسعه بافت استخوانی ، از جمله دندان ها هستند. بنابراین ، پر کردن کمبود فسفر ، کلسیم ، منیزیم در بدن کودک بسیار مهم است.
در 5 سالگی ، کودکان به طور فعال رشد می کنند. ساعت 7 آنها به مدرسه می روند. در این دوره ، داروهای ویتامینی حاوی ید ، روی ، ویتامین های گروه B و C از اهمیت زیادی برخوردار هستند. آنها فعالیت مغز را بهبود می بخشند ، حافظه و تفکر را توسعه می دهند.
در دوره بعدی ، توصیه می شود که دانش آموزان جوان تر از ویتامین هایی استفاده کنند که دارای مجموعه کاملی از عناصر کمیاب هستند. بنابراین ، با توجه به همه موارد فوق ، می توانیم نتیجه بگیریم که هنگام انتخاب ویتامین ها برای کودک خود ، باید ویژگی های فردی ، سن و درجه کمبود ویتامین او را در نظر بگیرید.
