انسان موجودی اجتماعی است. وی علاوه بر نیاز به غذا و گرما ، نیاز به برقراری ارتباط نیز دارد. موفقیت ارتباطی شما به خود شما بستگی دارد. بلندگوها متولد نمی شوند: فقط تمرین مداوم می تواند شما را به یک گفتگوی جالب تبدیل کند.
دستورالعمل ها
مرحله 1
نوشتن به شما کمک می کند بیان افکار را به صورت منطقی و مداوم یاد بگیرید. یک دفترچه خاطرات داشته و در آن برداشت های خود را از آنچه در اطراف مشاهده کردید شرح دهید. وقایع روزمره را با جزئیات شرح دهید. چنین دفترچه خاطرات را می توان به صورت الکترونیکی نگهداری کرد.
گام 2
افق دید خود را گسترش دهید تا به یک محاوره جالب تبدیل شوید. سفر ، کتاب خواندن ، بازدید از تئاترها ، نمایشگاه ها ، موزه ها. با افراد مختلف ملاقات کنید ، به زندگی و سرگرمی های آنها علاقه مند شوید.
مرحله 3
شعر را قلباً بیاموزید. آنها را با صدای بلند و صریح بخوانید. این باعث می شود احساس زیبایی شما گسترش یابد ، افق دید شما گسترش یابد و به بهبود حافظه شما کمک کند. همچنین یادگیری پیچ و تاب های زبان ، ضرب المثل ها نیز مفید است. دوستان شما ممکن است به حکایت ها و نقل قول هایی از افراد مشهور علاقه مند شوند.
مرحله 4
گفتار خود را تمرین کنید. جلوی آینه بایستید ، نوار را روشن کنید و یک مونولوگ انجام دهید. شما می توانید همان حکایت ها یا داستان های جالب زندگی خود را بگویید. مراقب حرکات و حالت های صورت باشید. سعی کنید درباره مواردی صحبت کنید که برای افرادی که به شما گوش می دهند جالب خواهد بود. آماده شدن برای یک جلسه از علاقه مندان به ماهیگیری ، به سختی ارزش سخنرانی در مورد مقاومت مواد را دارد.
مرحله 5
به ظاهر خود توجه کنید. اگر در ظاهر شما چیزی وجود دارد که از نظر سرکشی "بیرون زده" باشد - به عنوان مثال ، شلوار جین نشتی ، دکمه های پاره شده - بعید است که آنها با دقت به شما گوش دهند. به احتمال زیاد ، آنها شما را مسخره می کنند ، قهقه می زنند. بنابراین ، باید ظاهری مرتب و منظم داشته باشید.
مرحله 6
ارتباط موفق توسط کسانی حاصل می شود که می دانند چگونه خوب گوش دهند. حریف خود را قطع نکنید ، س leadingالات پیشرو و روشن را بپرسید ، همدلی را بیاموزید. هر از گاهی علاقه ، سر تکان دادن و رضایت خود را به مکالمه خود نشان دهید. اما این باید طبیعی به نظر برسد نه تظاهرآمیز.
مرحله 7
یاد بگیرید که چیز اصلی را چه در متن های نوشتاری و چه در گفتار خودجوش مردم برجسته کنید. سخنان گفتگو را خلاصه کنید: "بنابراین ، همانطور که من آن را درک کردم ، مشکل اصلی شما این است که …". این روش شما را به یک شنونده ضروری تبدیل می کند ، به راوی نشان دهید که با دقت به صحبت های او گوش داده اید.