کودکان موجوداتی آزاد اندیشی هستند. آنها صادقانه از همه چیز خوب خوشحال می شوند و تحمل فحش ، فریاد ، سو mis تفاهم بسیار دشوار است. از طرف دیگر ، بزرگسالان اغلب متوجه نمی شوند که با رفتارهایشان چه بلایی بر سر افراد کوچک می آورند. اما والدین باید درک کنند که آنها در قبال فرزندان خود مسئول هستند. این به معنای سلامت روان آنهاست.
دستورالعمل ها
مرحله 1
سعی کنید سر کودک خود فریاد نزنید. کودکان ، به خصوص کودکان در سن پیش دبستانی ، اغلب شیطان هستند. و گاهی اوقات مادران و پدران دوست داشتنی ، خسته از بسیاری از شوخی ها ، به راحتی صبر و تحمل آنها تمام می شود. یک اتفاق ناخوشایند اتفاق می افتد: آنها فریاد می کشند و شروع به یادآوری تمام گناهان کودک می کنند یا حتی او را با برخی از پسرهای همسایه ایده آل (دختر) مقایسه می کنند ، که می تواند به شکل گیری عقده ها کمک کند. اگر این اتفاق به طور منظم برای شما اتفاق می افتد ، یاد بگیرید که آرام شوید و در صورت لزوم "خود را جمع کنید". واقعیت را بیاموزید: بیرون انداختن شر بر روی کودک ، هرگز چیزی برای او توضیح نخواهید داد. بنابراین ، او فقط می تواند بسیار ترسیده باشد. و در یک سر کوچک ، تصویری از والدین هیولا شکل می گیرد. البته ، سختگیری در آموزش باید وجود داشته باشد. اما در همه چیز شما باید بدانید که چه زمانی باید متوقف شوید.
گام 2
با ستایش سخاوتمند باشید. به دلایلی ، در زندگی غالباً اتفاق می افتد که توجه به کارهای بد معطوف باشد ، اما به کارهای خوب توجه نشود. اما سخنان مهربانانه برای کودکان معنی زیادی دارد. آنها به درک اینکه شما باید برای بهترین تلاش کنید کمک می کنند ، به افراد کوچک دلیل می دهند که به خود و کارهای خود افتخار کنند. و هنگامی که کودک نه تنها کار مثبتی انجام داده است ، بلکه تصمیم مستقلی نیز گرفته است ، تعریف و تمجید از او بیشتر ضروری است. او خود را برای بزرگسالی آماده می کند ، از همان آغاز کوچک. و وظیفه والدین در این امر حمایت است.
مرحله 3
سعی کنید تا آنجا که ممکن است با کودکان خود صحبت کنید. شما باید کودک (های) خود را درک کنید ، اعتماد به نفس او را القا کنید ، در همه مشکلات وارد شوید و آنها را جدی بگیرید. دوستی با والدین به تقویت روان کودک کمک می کند. همچنین فراموش نکنید که شما یک نمونه ، الگوی هستید. و هر اقدام منفی (به عنوان مثال رسوایی با یکی از بستگان) می تواند بر شخص کوچک تأثیر منفی بگذارد. به طور کلی ، یک محیط خانوادگی آرام باعث آرامش و تعادل کودکان می شود. به یاد داشته باشید که حفظ سلامت روان آنها در حد توان شماست.
