طلاق روندی اسفبار و در عین حال رایج است که بسیاری از خانواده ها با آن روبرو هستند. حتی اگر در زمان طلاق ، فرزنداني در خانواده وجود داشته باشند كه رابطه والدين را مشاهده كرده و به طور غير ارادی در طلاق شركت كنند ، از آن بدتر است. چگونه مادر می تواند در صورت طلاق از فرزند و روان او محافظت کند؟
چگونه به خود کمک کنیم
قانون شماره 1: پایان وقت
سخت ترین دوره پس از طلاق 3-2 ماه اول در نظر گرفته می شود. این نوعی "مرحله شوک" است که طی آن یک زن می تواند اشتباهات زیادی انجام دهد. بنابراین ، مهم است که در این بازه زمانی به خود اجازه دهید یک "تایم اوت" کوچک بگیرید و به طور کلی از تصمیم گیری مهم خودداری کنید. ارزش آن است که اجازه دهیم روان و مغز به یک موقعیت پایدار برگردند.
قانون شماره 2: باید کمک بخواهید
بسیاری از افراد ، به ویژه در صورت طلاق ، از ضعف و عدم موفقیت ترس دارند که این به معنای انزوا و نزدیکی است. با این حال ، بعد از طلاق است که نباید از درخواست کمک بترسید. این می تواند یک کمک ساده باشد - ملاقات با کودکان ، خرید چیزی در فروشگاه ، کمک به تمیز کردن خانه.
قوانین شماره 3: مراقبت از سلامتی
ذهن و بدن به یکدیگر متصل هستند. اگر روان رنج می برد ، شما باید بدن را آماده کنید و از آن یک پایه محکم درست کنید. برای این کار باید درست غذا بخورید ، استراحت و خواب را بخاطر بسپارید و تا آنجا که ممکن است راه بروید.
چگونه به کودک کمک کنیم
قانون شماره 1: شوهر با کودک دشمن نیست
کودکان ناخودآگاه خود را 50 درصد مادر و 50 درصد پدر معرفی می کنند. اگر مادر بگوید که پدر فردی غیر صادق و بی ارزش است ، آنها این کلمات را می گیرند و شخصی می گیرند. بنابراین ، تمام سلبی که متوجه شوهر است متوجه فرزندان است.
علاوه بر این ، كودكی كه می خواهد مادر و پدرش را راضی كند ، دچار درگیری داخلی می شود كه در پایان نه تنها می تواند كودك را با یكی از والدین درگیر كند ، بلكه عواقب جدی تری نیز به دنبال دارد.
قانون شماره 2: کودک مقصر نیست
طلاق چیزی است که کودکان آن را بسیار دردناک می دانند. بسیاری از آنها فکر می کنند که طلاق به دلیل آنها بوده است. کودکان و احساسات آنها را نادیده نگیرید. همچنین ، شما نباید از موضوع دردناک طلاق دور شوید - بهتر است با او صحبت کنید ، و در مکالمه توجه کودک را به این واقعیت متهم کنید که او مقصر نیست.
قانون شماره 3: ایمنی عاطفی کودک مهم است
کودکان کسانی هستند که واقعیت را بر اساس پاسخ والدین درک می کنند. نحوه واکنش والدین به یک موقعیت خاص است که در مورد تغییر و نگرش آن نسبت به آن قضاوت می کنند. اگر مادران افسرده یا بدتر از آن پرخاشگری باشند ، این به نقطه ای از بازگشت در روان کودک تبدیل می شود.
به عبارت دیگر ، اگر مادر احساس بدی دارد ، به این معنی است که او در معرض تهدید قرار دارد ، اما هیچ امیدی به حل و فصل اوضاع نیست. بنابراین ، ارزش دارد که بیشتر اوقات ، با تمرکز بر حسن نیت و مثبت ، با کودک صحبت کنید. در این زمینه ، مهم است که کودک را متقاعد کنیم که همه چیز در زندگی او خوب خواهد شد. مهم است که خودتان آن را باور کنید.