هر از گاهی هر کس باید از افراد عزیز و نزدیک طلب بخشش کند. بعضی اوقات می خواهید این کار را به شکلی بدیع انجام دهید تا مطمئناً روح یک شخص را لمس کنید. عذرخواهی در آیه غیر عادی و زیباست.
دستورالعمل ها
مرحله 1
اول از همه ، دوباره فکر کنید که قرار است چه کسی عذرخواهی بنویسد. آیا مطمئن هستید که مرد جوان واقعاً از کار شما قدردانی خواهد کرد؟ آیا او از شعر به این ترتیب قدردانی می کند یا فقط از ذکر آن می لرزد؟ اگر نگرش منفی به شعر دارید ، بعید است او از عذرخواهی شما راضی باشد.
گام 2
اگر قاطعانه تصمیم گرفته اید که در آیه عذرخواهی کنید ، وقت آن است که روش نوشتن را انتخاب کنید. ساده ترین آنها سفارش متن است. افرادی هستند که برای سفارش شعر می نویسند. به راحتی می توانید آنها را در اینترنت پیدا کنید. گزینه بعدی این است که برخی از متن های معروف یا دوستانی را که دوست دارد دوباره انجام دهید. در این حالت ، شما یک مرجع و یک الگوی در یک بطری خواهید داشت. و دشوارترین گزینه نوشتن متن از ابتدا است. توصیه می شود هوشیارانه توانایی های شاعرانه خود را ارزیابی کنید و تصمیم بگیرید که واقعاً برای چه چیزی کافی دارید. از این گذشته ، عذرخواهی باید زیبا باشد و احساسات مثبت را برانگیزد. می توانید روش سوم و دوم را امتحان کنید و اگر ناگهان اتفاقی نیفتاد ، باید از یک متخصص کمک بگیرید.
مرحله 3
اگر تصمیم دارید خودتان بنویسید ، چند قانون وجود دارد که باید بخاطر بسپارید. اول ، متن باید خاص ، دارای درخواست تجدید نظر باشد ، به طوری که از آن مشخص شود که چرا شما بخشش می کنید.
مرحله 4
متن نباید طولانی باشد و نه کوتاه. بهینه 8-12 خط.
مرحله 5
ریتم را دنبال کنید. به خصوص اگر گزینه ای را با تغییر متن شناخته شده انتخاب کرده باشید. در این حالت ، ریتم باید کاملاً منطبق باشد. اگر خودتان بنویسید ، پس فضای انتخاب ریتم را دارید اما هنوز هم باید کم و بیش یکنواخت باشد. اگر مطمئن نیستید که شکست ریتم را از طریق گوش می شنوید ، می توانید تعداد هجا ها را در خطوط و توزیع هجاهای بدون تنش و بدون استرس را حساب کنید. یک سیستم خاص باید ردیابی شود ، نوعی واحد تکرار مداوم.
مرحله 6
قافیه از اهمیت کمتری برخوردار نیست ، مگر اینکه ، البته ، تصمیم بگیرید یک آیه خالی بنویسید. در این حالت ، ریتم برای شما بسیار مهمتر از آیه قافیه است. واقعیت این است که قافیه به دلیل همخوانی ها ، تأکید بر انتهای خطوط ، حس اضافی ریتم ایجاد می کند. سعی کنید از قافیه های پیش پا افتاده (خون دوباره عشق ، گل سرخ ، اشک اشک ، سرما ، همیشه هرگز ، خود من و خودتان و …) استفاده نکنید. مخصوصاً مواظب ضمیرهای قافیه دار و همبندها باشید. و سعی کنید بدون قافیه های دستوری انجام دهید (این زمانی است که کلمات در همان فرم های دستوری قافیه می شوند). به خصوص اغلب آنها از قافیه های فعلی استفاده می کنند: کشتن ، دوست داشتن ، التیام ، تمرین کردن … شما می توانید به طور نامحدود ادامه دهید ، زیرا در همان شکل افعال پایان های یکسانی دارند و همه آنها قافیه هستند. به طور کلی ، استفاده از هر یک از قافیه های ذکر شده (به استثنای همان ریشه) جرم نیست ، اما باعث می شود متن از جذابیت کمتری برخوردار باشد.
مرحله 7
متن باید دارای یک پایان روشن موثر باشد ، بهتر است عذرخواهی را مستقیماً در انتها انجام دهید.
