سمی که در دوران بارداری اتفاق می افتد می تواند با تعدادی از عوامل همراه باشد ، از جمله آلرژیک ، ایمونولوژیک ، سمی و سایر عوامل. معمولاً پس از زایمان متوقف می شود. مسمومیت را می توان تقریباً به اوایل و اواخر تقسیم کرد. سمیت زودرس اغلب با استفراغ بیان می شود ، در حالی که سم دیررس ممکن است شامل ریزش و تعدادی از بیماری های ناخوشایند و جدی دیگر باشد.
سمیت اولیه می تواند در حدود 50٪ از زنان باردار رخ دهد ، که در حدود 4-6 هفته بارداری شروع به توسعه می کند. مشخصه ترین علائم آن: استفراغ ، تغییر در درک طعم بویایی ، حالت تهوع ، از دست دادن اشتها ، خواب آلودگی ، بی حالی.
تشخیص سمیت در زنان باردار
تعدادی فاکتور وجود دارد که می توان درجه سمیت را تعیین کرد. سمیت در مراحل اولیه می تواند خفیف ، متوسط و بیش از حد باشد.
با سم زدایی در زنان باردار ، به عنوان یک قاعده ، آنها متوجه تاکی کاردی ، افت فشار خون و همچنین کاهش شدید وزن ، ظهور استون در ادرار و افزایش آزوتمی در خون می شوند.
اگر ما در مورد درجه خفیف صحبت کنیم ، پس چنین سمیت کم خطرترین است و می تواند با استفراغ 3-5 بار در روز ، عدم تحمل بوها و تغییر در طعم مشخص شود. خواب و اشتها ممکن است ثابت بمانند. علاوه بر این ، درجه خفیف را می توان با تاکی کاردی جزئی تا 90 ضربه در دقیقه ، افت فشار خون در محدوده 110-100 / 60 میلی متر جیوه و همچنین کاهش وزن جزئی در محدوده 2 کیلوگرم در هفته مشخص کرد.
درجه متوسطی از سمیت را می توان با حالت تهوع مداوم با تکرار تا 10 بار در روز بیان کرد. در عین حال ، اختلالات خواب و اشتها ، وخیم شدن وضعیت ، کاهش وزن در عرض 5-5 کیلوگرم در هفته ، تاکی کاردی تا 100 ضربان در دقیقه ، وجود استون در ادرار ، افت فشار خون 100-90 / 60-50 میلی متر ستون جیوه.
شدیدترین شکل سمیت (بیش از حد) با استفراغ مداوم ، کمبود اشتها ، اختلالات خواب ، میگرن ، کاهش تدریجی وزن بدن تا 10-15 کیلوگرم در هفته مشخص می شود.
علاوه بر این ، با سم زدایی بیش از حد ، علائم کم آبی بدن مانند خشکی پوست ظاهر می شود که دارای رنگ زردی مشخص است. ظاهر پتشیا.
تشخیص سمیت اولیه زنان باردار با در نظر گرفتن نتایج تحقیقات و همچنین شکایات عینی بیمار انجام می شود. مطالعات بر اساس پارامترهای بیوشیمیایی ، آزمایش خون و ادرار انجام می شود.
حتی با وجود یک نوع خفیف سمیت ، بیمار باید بلافاصله این موضوع را به متخصص زنان و زایمان که بارداری را در این زمینه انجام می دهد اطلاع دهد تا از پیشرفت احتمالی ژستوز جلوگیری کند.
سمیت دیررس نیز به نوبه خود با تشخیص ورم در نیمه دوم بارداری قابل تشخیص است. در این حالت ، هر دو هفته یک بار در یک قرار ملاقات در کلینیک پیش از بارداری ، ادم پنهان با توزین سیستماتیک زن باردار قابل تشخیص است.
درمان سمیت زنان باردار
اگر ما در مورد درمان سمیت زودرس صحبت کنیم ، پس فرم خفیف آن نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارد ، در حالی که با درجه متوسط و حتی بیشتر از آن ، درجه بیش از حد آن ، درمان بستری نشان داده شده است.
با شکل خفیف سمیت ، لازم است هر دو استراحت جسمی و روانی مشاهده شود. به تغذیه کسری پایبند باشید با افزایش ترشح بزاق دهان را با جوشانده بابونه ، مریم گلی یا نعناع بشویید.
درمان سمیت متوسط در بیمارستان با کمک نمک درمانی و معرفی راه حل هایی مانند "Acesol" ، "Disol" ، "Trisol" و سایر موارد ، و همچنین آماده سازی پروتئین ، ویتامین ها ، محافظ های کبدی و گلوکز انجام می شود. علاوه بر این ، روش های فیزیولوژیکی مانند الکتروفورز ، رایحه درمانی ، داروهای گیاهی ، الکترو خواب و سایر موارد از تأثیر کمتری برخوردار نیستند.
با سمیت شدید ، زنان باردار در بخش مراقبت های ویژه تحت درمان قرار می گیرند ، در حالی که پارامترهای آزمایشگاهی را کنترل می کنند. از بیمار محافظت کبدی ، ضد روان پریشی ، ضد استفراغ ، تنقیه تغذیه ای استفاده می شود.
اگر در مورد سمیت دیررس صحبت کنیم ، ممکن است شدت ادم به عنوان نشانه ای برای بستری شدن در بیمارستان باشد. درمان بستری در این حالت بسته به شدت بیماری ممکن است شامل رژیم غذایی بدون نمک ، محدودیت در مصرف مایعات ، ورود محلول گلوکز به بدن و همچنین داروهای دیگر باشد.
درجه شدید سمیت هم برای زن و هم برای جنین تهدید است ، بنابراین ، اگر حتی علائم خفیف یک زن باردار مشاهده شود ، باید فوراً با یک پزشک مشورت کنید.
