طبق قانون کار در مورد بیمه اجتماعی اجباری ، کارمندان حق دارند برای بارداری ، زایمان و کمک هزینه ای مرخصی بگیرند که از متوسط درآمد کارمند محاسبه می شود.
دستورالعمل ها
مرحله 1
در 30 هفته بارداری تک قلویی ، به زن گواهی عدم توانایی در کار می دهند. در این حالت ، دوره مرخصی استعلاجی 140 روز تقویمی است: 70 روز قبل از زایمان و 70 روز - بعد. اگر بارداری چندقلو باشد ، این مدت به 194 روز تقویمی افزایش می یابد و مرخصی استعلاجی در هفته 28 صادر می شود. در این حالت ، 84 روز قبل از زایمان و 110 روز پس از آنها برای زن باردار گواهی عدم توانایی کار صادر می شود.
گام 2
در سال 2011 ، اصلاحاتی در قانون محاسبه مزایا و مزایای زایمان انجام شد که از سال 2012 به اجرا درآمد. زنانی که در سال 2011 به مرخصی زایمان رفتند ، بنا به صلاحدید خود می توانند مزایای نسخه قبلی یا جدید را دریافت کنند. بنابراین ، در سال 2011-2012 ، یک کارمند می تواند مطابق با روش قبلی ، از درآمد 12 ماه گذشته قبل از شروع مرخصی زایمان و در صورت عدم وجود یک دوره ، مزایای مربوط به بارداری ، زایمان را محاسبه کند. کار و درآمد ، بر اساس اندازه حقوق رسمی. گزینه دوم - طبق قوانین محاسبه مزایای معرفی شده در سال 2011 ، مزایای بارداری براساس درآمد 2 سال گذشته کار قبل از سال شروع تعطیلات محاسبه می شود. در نتیجه ، نسخه جدید حقوق دریافتی از کارفرمایان قبلی را در نظر می گیرد.
مرحله 3
در مرحله اولیه ، مقدار کل پرداخت ها (درآمد ، حقوق) را که برای 2 سال گذشته کمک های بیمه به صندوق بیمه اجتماعی به آنها تعلق گرفته تعیین کنید.
مرحله 4
برای محاسبه سود ، متوسط درآمد روزانه را تعیین کنید. برای این کار ، میزان پرداخت های 24 ماهه را بر 730 تقسیم کنید (صرف نظر از روزهایی که کارمند واقعاً کار کرده است).
مرحله 5
برای تعیین میزان کمک هزینه روزانه ، متوسط درآمد روزانه را در درصد ضرب کنید که بسته به مدت خدمت تعیین می شود.
مرحله 6
مقدار کمک هزینه روزانه خود را با حداکثر مبلغ خود مقایسه کنید. اگر کمک هزینه محاسبه شده توسط شما بیش از حد مجاز نباشد ، در این صورت مبلغ کمک هزینه زایمان بر اساس متوسط درآمد محاسبه شده پرداخت می شود.
