پرخاشگری کودک در حال حاضر یکی از پرمخاطره ترین مشکلاتی است که والدین بسیار مضطرب با آن به متخصصان مراجعه می کنند و یا در انجمن های اینترنتی مشاوره می گیرند.
بزرگسالان اغلب با آشکار کردن تصمیمات ، اعمال ، گفتارهای تهاجمی ، مشکلات خود را حل می کنند. گاهی کنار آمدن با این احساس ، جلوگیری از به دست آوردن قدرت تخریبی آن بسیار دشوار است. کودکان نیز مستعد این امر هستند. اگر همه چیز با یک بزرگسال روشن است ، پس بچه ها چطور؟ پرخاشگری از کجا ناشی می شود و کجا ناپدید می شود؟
در ابتدا ، رفتار پرخاشگرانه به بقا در جامعه ، رسیدن به اهدافشان کمک می کرد. به گفته روانشناسان ، پرخاشگری چیزی بیش از قدرت مطلق نیست. کنترل بر او اجازه نمی دهد از حد مجاز فراتر رفته و عواقب ویرانگری را برای یک شخص به دست آورد.
اگر وضعیت درگیری در تیم تکرار شود ، والدین باید صبور باشند و تمام قدرت خود را در کلاسهای کودک بگذارند. شاید کودک از نظر جسمی ضعیف تر از همرزمانش باشد ، در این صورت مادر می تواند او را در قسمت ورزشی ثبت نام کند ، این به کودک کمک می کند ، به او اعتماد به نفس می دهد و شیفته او می شود. والدین همچنین می توانند تعطیلاتی را برای کودک ترتیب دهند ، جایی که کودک ستاره و برجسته برنامه خواهد بود ، دوستان خود را از مهد کودک دعوت کند. این امر اقتدار کودک را از نظر همسالان بالا می برد.
با احساسات بیش از حد و هیجان زیاد کودک ، پزشکان روش های آرامش بخش سبک را توصیه می کنند. پیاده روی در فضای باز ، خواب خوب ، حمام های آرام و گرم ، چای بابونه. و البته مهمترین چیز این است که کودک باید عشق و توجه بی حد و مرز والدین را احساس کند. هرچه باشد ، خراب یا مطیع ، ساکت یا قلدر ، یک دانش آموز ممتاز یا یک دانش آموز ضعیف است.
