هر پدر و مادری از ارسال فرزند کوچک خود به مهد کودک بسیار نگران است. خود کودک استرس کمتری را تجربه نمی کند ، زیرا هر آنچه در مهد کودک او را احاطه می کند برای او جدید و ناآشناست. با این حال ، توصیه های عملی زیر از روانپزشکان کودک با تجربه به شما و کودک شما کمک می کند تا این لحظه هیجان انگیز را به طور عادی و آرام پشت سر بگذارید.
1. هرگز کودک را مجبور نکنید که روز اول خود را در یک مکان جدید و ناآشنا در کودکستان بماند. این می تواند بر سازگاری بیشتر وی با مهد کودک تأثیر منفی بگذارد ، و همچنین می تواند به وضعیت روانی او آسیب برساند.
2. سعی کنید سفرهای کودک به مهد کودک را به صورت منظم و منظم انجام دهید. شما نمی توانید به او بگویید "امروز ما به مهد کودک نخواهیم رفت ، زیرا خواب زیاد داشتیم ، خسته بودیم ، صبحانه نخوردیم یا فقط تنبلی کردیم." این می تواند یک بار و برای همیشه کودک را از رفتن به پیش دبستانی و برقراری ارتباط با همسالان خود منصرف کند.
3-از کودکستان به طور ناگهانی و بدون خداحافظی از کودک خارج نشوید و او را تحت مراقبت از پرستار بچه ها بگذارید. این می تواند به این واقعیت منجر شود که کودک شروع به گریه و هیستری می کند ، و دیگر نمی خواهد به مکانی که مادر محبوبش از آنجا بازنشسته شده است برود ، بدون اینکه وقت کند که به طور عادی از او خداحافظی کند ، او را تشویق کند و به او بگوید چقدر است او را دوست دارد
4- سعی کنید بدون در نظر گرفتن سن و تعداد دندانهای شیری دهان ، کودک را به درستی تغذیه کنید. شما نباید از شیشه ها به او غذا بدهید زیرا وقتی به مهد کودک می رود ، کسی آنجا این کار را نمی کند. علاوه بر این ، "غذای کنسرو شده" سرعت رشد رفلکس جویدن و بلع را در کودک کاهش می دهد ، که این امر منجر به مشکلات قابل توجهی در تغذیه وی در کودکستان خواهد شد.
5- سعی کنید اطمینان حاصل کنید که کودک در خانه رژیم روز را که در مهدکودکی که کودک خود را در آن قرار داده اید استفاده می کند ، رعایت می کند. در غیر این صورت رعایت این دو رژیم برای کودک بسیار مشکل ساز خواهد بود و این می تواند خواب روزانه او را مختل کند.
6. نباید در ازای رفتن به مهد کودک قول کوه های طلا به فرزند خود بدهید. اگر هربار برای کودک خود شیرینی یا اسباب بازی بخرید تا کودک به مهد کودک برود ، خیلی زود او می آموزد که شما را دستکاری کند و شما خود را اسیر خواسته های او و او خواهید کرد. بنابراین ، در تصمیم گیری های خود محتاط و محکم باشید ، تا صدمه ای به کودک خود وارد نکنید ، و تمام زندگی او را به پیش نرود.
