تاریخ بشریت مملو از نمونه های بی شماری از مبارزه برای برتری قدرت است ، که در آن روشن شدن رابطه بین پاد پاد های جنسیتی نیز نقش مهمی دارد. کافی است یونان باستان را با مدلهای متنوعی از ساختار جمعی و دولتی خود به یاد بیاوریم ، که در آن اولویت به پدر سالاری یا پدر سالاری داده می شد. اگر اصل اولیه غلبه جسمی ، جایی که منحصراً قدرت عضلات بر فضل و زیبایی در روابط خانوادگی غلبه می کرد ، غالب نمی شد ، ممکن است این توضیحات در رابطه همچنان ادامه داشته باشد.
در چارچوب بررسی جامع روابط خانوادگی ، مناسب است که عقل قومی موضوعی را یادآوری کنیم ، که می گوید شوهر سر است و زن گردن. یعنی ذات زنانه در حماسه سنتی همیشه نه با تواضع و شناخت قدرت افراد قوی ، بلکه با انتقال ساده مخالفت با سطح ظریف تری از انگیزه برای اقدامات شناخته می شود. در این حالت تصمیمات مهم بر اساس مصلحت اندیشی اتخاذ می شود. و همین "مصلحت" فقط به آن انگیزه فکری تبدیل می شود که توسط نیمه ضعیف بشریت ایجاد می شود.
علاوه بر این ، ایجاد تعادل در روابط خانوادگی غالباً با مرحله کمرنگ شدن آنها همراه است ، زمانی که ثبات با یک فقدان زمینه ساده برای برخوردهای شدیدتر ، که پارامتر واقعی یک رابطه سالم است ، جایگزین می شود. یعنی عامل "صلح و عشق" در روابط خانوادگی ، جایی که "سکوت و لطف" وجود دارد ، نشانگر مستقیمی است که احساس واقعی در این سلول از جامعه کاملاً وجود ندارد. از این گذشته ، هر کس ممکن است بگوید ، و تقابل جنسیتی در ذات طبیعی آن ، مبتنی بر نسل منظم چنین حالاتی است ، زمانی که نگاه متفاوت به همان پدیده ها و رویدادها باعث انباشت تنش می شود.
علاوه بر این ، عدم وجود این نوع تنش نشانگر سخنوری از مصنوعی بودن است و نه طبیعی بودن روابط خانوادگی. در واقع ، در این حالت ، یکی از اعضای خانواده ، به طور پیش فرض ، طرف دیگری را می گیرد (به عمد یا به دلیل ضعف موقعیت خودش). اما پس از آن مفهومی به عنوان "همکاری برابر و سودمند متقابل" کاملاً وجود ندارد که در راس هر رابطه ای قرار داشته باشد. به نظر می رسد رضایت ضمنی یا اتفاق نظر منظم درمورد هر مسئله زندگی مشترک به طور مستقیم نشان دهنده اولویت لرزان یکی از همسران است.
اما برای کسی پوشیده نیست که عشق وقتی چنین شرایط دردناکی را برطرف می کند ، وقتی یکی از زوجین مطیعانه اراده طرف مقابل را برآورده می کند ، از این رو نقش منفعلانه او را در این روابط تأیید می کند. پس از همه ، پس مفهوم "برابری" تسطیح می شود. شاید به دلیل این نوع اتحادیه های خانوادگی ، قانونی زمانی شکل گرفت که یکی دوست داشته باشد ، و دیگری اجازه دهد. در اینجا ما یک شکل منحرف از بالاترین جلوه حسی داریم.
بنابراین ، برای آن دسته از زوج هایی که به چیزی مشکوک هستند ، اما کاملاً نمی فهمند چه اتفاقی می افتد ، توجه به وضعیت "آرامش و سکوت" در خانواده آنها مهم است. یک خانواده واقعی ، مملو از عشق ، هرگز مانند یک عقاید ریاکارانه و "متفکرانه" نخواهد بود ، که در آن هیچ مشاجره ، روشن شدن خشونت آمیز روابط ، صحنه های حسادت و سایر ویژگی های احساسات گرم وجود ندارد.
فقط در صورت عدم وجود انرژی در رابطه (قالب "باتری مرده") می توان حالت استراحت برابر با مرگ داشت. ضمناً ، هرگونه روابط اجتماعی با این اصل (انباشت تنش در رویارویی) ارتباط مستقیم دارد. و با توجه به ماهیت جنسهای مخالف ، کاملاً واضح است که تقابل زن و مرد باید همیشه و در همه جا وجود داشته باشد.در این زمینه ، درک این نکته مهم است که اشتیاق به عنوان نمودی از این رویارویی باید لزوماً در یک رابطه عاشقانه وجود داشته باشد.
