آمادگی کودک برای مدرسه نه با توجه به توانایی شمارش و نوشتن ، بلکه با رشد روانشناختی و آمادگی او برای ورود به یک نقش اجتماعی جدید - دانش آموز - تعیین می شود.
آمادگی کودک برای مدرسه را می توان به چندین جنبه تقسیم کرد. م intellectualلفه فکری محدود به دانش اولیه شمارش ، نوشتن و خواندن نیست. حتی می توانید بگویید که این مسئله اصلی نیست. اما اکنون از معلمان خواسته شده تا با آمادگی به مدرسه بیایند ، فراموش می کنند که سطح هوش توسط توانایی نمایش نام و نام خانوادگی شما تعیین نمی شود. این مربوط به آمادگی عمومی کودک برای یادگیری است ، که به معنای توانایی حفظ ، انعکاس ، مقایسه ، تجزیه و تحلیل اطلاعات و نتیجه گیری است.
مهارت های اجتماعی کودک را ارزیابی کنید. آیا او با همسالان خود کنار می آید ، آیا از بزرگسالان ناآشنا می ترسد ، آیا در رویدادهای جمعی شرکت می کند؟ به خصوص مراقب رفتار فرزندتان در جمع باشید. همه اینها به شما امکان می دهد تعیین کنید که کودک آمادگی ایجاد روابط با همکلاسی ها را دارد و از همه مهمتر نحوه درک معلم چیست.
اگر تصمیم دارید کودک خود را در ساعت 6 و نیم یا هفت و نیم به مدرسه بفرستید ، به نکات زیر توجه کنید. درجه خستگی کودک - در چه زمانی اوج بیداری است ، آیا کودک زود از خواب بیدار می شود ، حداکثر چند دقیقه می تواند برای یک کار مربوط به پشتکار و کار یکنواخت صرف کند.
آمادگی روانی کودک خود را برای مدرسه مشاهده کنید. آیا کودک شما قادر است عملکرد ، دستاوردها و شکست های خود را به اندازه کافی ارزیابی کند. آیا از دست دادن برای او آسان است ، چگونه انتقاد را در آدرس خود درک می کند ، آیا او دارای یک رهبر است ، یا بالعکس ، ساکت است. در حالت ایده آل ، کودک باید نمرات را بعنوان یک پاداش عملکرد خود درک کند.
