در مرحله ای از رشد کودک خود ، متوجه می شوید که او نمی تواند توجه خود را به چیزهایی که شما از او نیاز دارید متمرکز کند. به عنوان مثال ، شما می توانید چندین بار با فرزند خود تماس بگیرید ، و او وانمود می کند که اصلاً شما را نمی شنود. یا ، می توانید به طور مرتب به کودک نوپای خود یادآوری کنید که اسباب بازی ها را در اتاق خود بگذارید ، اما همه چیز در جای خود باقی خواهد ماند. چه مفهومی داره؟ آیا کودک شما را نادیده می گیرد یا نمی تواند با احساس حواس پرتی کنار بیاید؟
البته هر دو گزینه مستثنی نیستند. اما ما بر روی یک مشکل مشترک کودک تمرکز خواهیم کرد - حواس پرتی توجه. در این حالت ، کودک درخواست های شما را برآورده نمی کند ، گویا از روی عمد نیست. برای این شاید چندین دلیل وجود داشته باشد. اول ، ممکن است ویژگی های مادرزادی سیستم عصبی را نشان دهد. در مرحله دوم ، بنابراین کودک می تواند پس از یک بیماری با شرایط طبیعی سازگار شود. ثالثاً ، ذهنیت غایب به ویژه در کودکانی که سبک زندگی کم تحرکی دارند ، می تواند پیشرفت کند.
برای کمک به فرزندتان در غلبه بر ذهنیت غایب ، نکات زیر را از روانشناسان امتحان کنید. برای شروع ، برای والدین مفید است که بدانند توانایی تمرکز توجه بلافاصله در نوزادان ظاهر نمی شود. این معمولاً در سنین چهار تا پنج سالگی اتفاق می افتد. در این دوره است که کودک می تواند همزمان چندین کار را انجام دهد و به آنها در حد لزوم توجه کند. به عبارت دیگر ، مطمئن باشید که هنگام مجسمه سازی ، کودک شما درخواست "اضافی" شما را کاملاً می شنود و به اندازه کافی درک می کند.
کودک قادر است توجه خود را برای مدت طولانی به آنچه برایش جالب است حفظ کند. این شرایط مهمی در مبارزه با حواس پرتی است. سعی کنید فعالیت ها و بازی های فرزندتان سرگرم کننده و متفاوت باشد. بنابراین او به طور مستقل بر آنچه اتفاق می افتد نظارت خواهد کرد. با این حال ، همه کارهای روزمره کودک را نمی توان هیجان انگیز دانست. به عنوان مثال ، مهم نیست که مادران برای تمیز کردن اسباب بازی از روی زمین چه ترفندهایی می اندازند ، کودکان می توانند خسته شوند. روشی برای جلب توجه و یا جلب توجه آن به فعالیت های دیگر می تواند در اینجا کمک کند. به عبارت دیگر ، اگر می بینید که کودک شما از مجسمه سازی ، تماشای کارتون ، بازی با عروسک خسته شده است ، با هم یک کتاب بخوانید.
و یک روش موثرتر برای مقابله با ذهنیت غایب. سعی کنید هرچه بیشتر در حضور کودک درباره اقدامات خود اظهارنظر کنید. بنابراین شما برای فواصل زمانی مشخص برای خود و کودک خود یک برنامه ریزی کوچک تنظیم می کنید. متعاقباً ، کودک به چنین برنامه ریزی ها و گفتن حرف های مهم با خودش عادت می کند. به لطف این روش ، کودک کارهای مهم را کمتر فراموش کرده و از دست می دهد.
اگر احساس می کنید حواس پرتی کودک شما در حال افزایش است و روش های پیشنهادی هیچ تاثیری ندارند ، همه چیز بسیار پیچیده تر است. در این صورت ، شما باید با یک متخصص خوب تماس بگیرید که به شما کمک می کند تا با این مشکل کنار بیایید.
