تفکر فرآیندی ذهنی از انعکاس غیرمستقیم و تعمیم یافته واقعیت عینی توسط روان است. تفکر از این جهت که دانش ذهنی یا عینی جدید نتیجه آن می شود ، از سایر فرایندهای شناختی متفاوت است.
جداسازی تفکر به عنوان یک روند ذهنی جداگانه بسیار مشروط است - در تمام فرایندهای شناختی دیگر نفوذ می کند: درک ، توجه ، حافظه. اما اگر تمام فرایندهای دیگر با انعکاس حسی اشیا phenomen و پدیده های واقعیت همراه باشد ، پس تفکر روابطی را بین آنها آشکار می کند که در درک حسی مستقیم داده نمی شوند. نتیجه ادراک حسی تصویری است که با یک شی خاص مرتبط است ، نتیجه تفکر یک مفهوم است ، بازتاب کلی یک دسته کامل از اشیا.
سطوح مختلف تفکر وجود دارد. سطح ابتدایی - تفکر عملی ، تقسیم به دیداری - موثر و دیداری - مجازی. تفکر موثر بصری با حل وظایف ذهنی در روند تعامل با اشیا objects واقعی مشخص می شود. این اولین نوع تفکر است که در کودک شکل می گیرد.
تفکر تصویری - تصویری دیگر "به" اشیا real واقعی "گره خورده" نیست ، بلکه با تصاویر آنها که در حافظه عملیاتی و طولانی مدت ذخیره می شوند ، تعامل برقرار می کند.
هر دو نوع تفکر عملی در حالت جنینی نیز در حیوانات بالاتر نشان داده می شود. تفکر نظری فقط در انسان ذاتی است. به تصویری و مفهومی تقسیم می شود.
تفکر مجازی نظری ، مانند تفکر موثر بصری ، با تصاویر ذخیره شده توسط حافظه کار می کند. تفاوت اصلی با تفکر بصری-کنشی این است که تصاویر از حافظه طولانی مدت استخراج می شوند و به صورت خلاقانه دگرگون می شوند. چنین تفکری در فعالیت های هنرمندان ، نویسندگان و سایر اهالی هنر نقش اصلی را دارد.
اگر در تفکر مجازی نظری هنوز ارتباطی با تصاویر ادراک وجود دارد ، در تفکر مفهومی اگر کاملاً از بین نرود ، بسیار واسطه می شود. تفکر نظری نه با تصاویر بلکه با مفاهیم عمل می کند. این مفاهیم نیز نتیجه تفکر هستند: حافظه تصاویر بسیاری از اشیا similar مشابه را حفظ می کند ، تفکر ویژگی های مشترک آنها را مشخص می کند ، بر اساس آنها یک تعریف کلی از یک اشیا متولد می شود. این کلمه بیان یک مفهوم است ، بنابراین تفکر نظری بدون گفتار غیرممکن است.
این مفهوم ممکن است درجه تعمیم بیشتری داشته باشد. به عنوان مثال ، کلمه "گربه" همه گربه هایی را که شخص تاکنون دیده یا می تواند ببیند تعمیم می دهد ، اما هنوز این کلمه به ما امکان می دهد یک گربه خاص را تصور کنیم که یک شخص یک بار و در جایی از طریق حواس درک می کند. مفهوم "حیوان" از درجه تعمیم بیشتری برخوردار است: "حیوانی به طور کلی" وجود ندارد ، دیدن آن غیرممکن است ، اما این مانع از کار تفکر مفهومی با این مفهوم نمی شود.
بنابراین ، تفکر مفهومی نظری بازتاب واقعیت است ، که از تصاویر خاص انتزاع شده و بالاترین شکل تفکر است.
