با توجه به مزاج های مختلف ، قطعاً در نظر گرفتن خجالتی بودن یک کیفیت خوب یا خوب غیرممکن است. درک اینکه این یک ویژگی شخصیتی مادرزادی است یا اکتسابی مهم است.
ذوق یا نقص؟
اگر کمرویی جز component مزاج است ، به عنوان مثال مالیخولیایی یا بلغمی ، و مانع خوشبختی و اعتماد به نفس فرد نمی شود ، نباید با مظاهر آن مبارزه کنید. حداقل ، نباید به حیا ذاتی اهمیت زیادی داد و بر آن تمرکز کرد. در این حالت ، کمرویی حتی می تواند یک ویژگی منحصر به فرد ، "برجسته" شخصیت باشد.
اگر فردی در اثر تربیت نامناسب به کمرویی دست پیدا کرده باشد ، این می تواند یک نقطه ضعف محسوب شود. و با حیا بیش از حد در این مورد ، لازم است از طریق غلبه بر عقده ها مبارزه کنیم.
چگونه با کمرویی کنار بیاییم
اگر خجالتی بودن یک ویژگی ذاتی است ، نباید به سختی کودک را به این دلیل انتقاد کنید ، نباید سعی کنید بر این ویژگی شخصیتی در او غلبه کنید ، زیرا بعدا چنین رفتار والدین منجر به شکل گیری مجموعه ای از خودباوری می شود. اگر زیاد به کمرویی توجه نکنید و آن را به عنوان یک نقطه ضعف در نظر نگیرید ، با گذشت زمان می تواند به احتیاط تبدیل شود ، اما عواقبی برای روان ندارد.
فروتنی کودک اغلب برای والدین ناراحت تر از خودش است. با پیشرفت کامل تداخل ندارد. به نظر والدین می رسد که کودک در پس زمینه کودکان با اجتماع بیشتری گم شده و آنها به او توجه نمی کنند. خود کودک می تواند در این وضعیت کاملاً راحت باشد. اگر واقعاً نمی خواهد این کار را در یک محیط ناآشنا انجام دهد ، نیازی به تلاش برای واداشتن کودک به حرف زدن و گرفتن چیزی از او نیست.
در عین حال ، لازم است استقلال و بروز ابتکار عمل ایجاد شود تا کودک نترسد ، به عنوان مثال ، از یک درخواست یا خرید. شما می توانید با یک کودک بازی کنید ، شرایط مختلف زندگی را شبیه سازی کنید و در نتیجه یک محیط راحت را ایجاد کنید تا او بتواند آرامش داشته باشد و رفتار طبیعی داشته باشد. در دوران مدرسه باید به معلمان هشدار داد كه به حیا و كودكی كودك توجه نكنند ، بلكه سعی كنند او را در فعالیتهای متداول دخیل كنند و به خاطر موفقیت درسی او را تحسین كنند ، نه اینكه او را سرزنش كنند و او را ساكت قلمداد كنند.
کمرویی از ویژگی های شخصیت یک شخص است و دیگران آن را یک نقطه ضعف می کنند ، که با نگرش خود مجموعه ای از عدم اطمینان را تشکیل می دهد. افراد متواضع از خصوصیات خوبی برخوردارند ، مانند احترام به عقاید دیگران ، توانایی گوش دادن به دیگران. اگر خجالتی بودن از تمام مرزها فراتر نرود و فرد بتواند در مکان های عمومی رفتاری عادی داشته باشد ، اقدامات لازم برای زندگی را انجام دهد ، در این صورت این کیفیت بیش از یک نقطه ضعف برجسته خواهد بود.
